Tarihçe-i Hayat | Sekizinci Kısım - Isparta Hayatı | 685
(612-740)
Konuşan Yalnız Hakîkattır

Risâle-i Nur’da isbat edilmiştir ki, bâzan zulüm içinde adâlet tecelli eder. Yâni, insan bir sebeple bir haksızlığa, bir zulme ma’rûz kalır, başına bir felâket gelir, hapse de mahkûm olur, zindana da atılır. Bu hüküm bir zulüm olur. Fakat bu vâkıa adaletin tecellisine bir vesîle olur. Kader-i İlâhî başka bir sebepten dolayı cezaya mahkûmiyete istihkak kesbetmiş olan kimseyi bu def’a bir zâlim eliyle cezaya çarptırır, felâkete sürer. Bu, Adalet-i İlâhîyyenin bir nevi tecellisidir.

Ben şimdi düşünüyorum... Yirmi sekiz senedir vilâyet vilâyet, kasaba kasaba dolaştırılıyor, mahkemeden mahkemeye sevkediliyorum. Bana bu zâlimâne işkenceleri yapanların atfettikleri suç nedir? Dîni, siyasete âlet yapmak mı? Fakat niçin bunu tahakkuk ettiremiyorlar? Çünkü, hakîkat-ı halde böyle bir şey yoktur. Bir mahkeme aylarca, senelerce suç bulup da beni mahkûm etmeye uğraşıyor. O bırakıyor.. diğer bir mahkeme aynı mes’eleden dolayı beni tekrar muhakeme altına alıyor, bir müddet de o uğraşıyor.. Beni tazyik ediyor.. türlü türlü işkencelere ma’rûz kılıyor. O da netice elde edemiyor, bırakıyor. Bu def’a bir üçüncüsü yakama yapışıyor. Böylece musîbetten musîbete, felâketten felâkete sürüklenip gidiyorum. Yirmi sekiz sene ömrüm böyle geçti.

Bana isnad ettikleri suçun aslı, esası olmadığını nihayet kendileri de anladılar. Onlar bu ittihamı kasden mi yaptılar, yoksa bir vehme mi kapıldılar. İster kasıt, ister vehim olsun, benim böyle bir suçla münasebet ve alâkam olmadığını kemâl-i kat’iyyetle yakînen ve vicdânen biliyorum ya.. dîni siyasete âlet edecek bir adam olmadığımı bütün insaf dünyası da biliyor ya... Hatta beni bu suçla ittiham edenler de biliyorlar ya... O halde neden bana bu zulmü yapmakta ısrar edip durdular? Neden ben suçsuz ve ma’sûm olduğum halde böyle devamlı bir zulme muannid bir işkenceye ma’rûz kaldım? Neden bu musîbetlerden kurtulamadım? Bu ahval, Adalet-i İlâhîyyeye muhalif düşmez mi?

Bir çeyrek asırdır bu suallerin cevaplarını bulamıyordum; üzülüyordum, muzdarip oluyordum. Bana zulüm ve işkence yaptıklarının hakîki sebebini şimdi bildim.

Səs yoxdur