Εσένα μόνο λατρεύουμε και από Εσένα μόνο εμείς ζητούμε βοήθεια, * δηλώνει δημόσια τη λατρεία του και ζητά βοήθεια από την ανεπικούρητή Του κυριότητα, την ασυνεταιρική Θεία Του Κεφαλή, την ακατανέμητη ανώτατή Του εξουσία. Έπειτα υποκλίνεται, και διακηρύττοντας μαζί με ολάκερο το σύμπαν την αδυναμία και την ανικανότητά του, την ένδεια και την αχρειότητά του ενώπιον της απείρου μεγαλειότητος, ατελεύτητης δύναμης και απόλυτου κράτους του Ενός Σταθερού Αιωνίου Θεού, λέει : «Η δόξα όλη στον Κραταιό Μου Συντηρητή», και δοξάζει τον Ανυπέρβλητο Συντηρητή του. Και προσκυνώντας καταγής ενώπιον του αθανούς Κάλλους της Θείας Του Ουσίας, των αναλλοίωτων ιερών Του χαρακτηριστικών γνωρισμάτων της αμετάβλητης παντοτινής Του τελειότητος, εγκαταλείποντας όλα τα πράγματα εκτός από Αυτόν, ο άνθρωπος διακηρύττει την αγάπη και τη λατρεία του με θαυμασμό και αυτοεξουθένωση. Ανακαλύπτει Έναν Πανοικτίρμονα Αιώνιο Θεό. Και λέγοντας, Η δόξα όλη στον Εξυψούμενο Συντηρητή μου, διακηρύττει τον Πλέον Υψούμενο Συντηρητή του, ελεύθερο παρακμής και εξυψούμενο υπεράνω οποιουδήποτε σφάλματος.