وقتي وضعيت حقيقي ما اينست ما نيز بايد با افتدا به حضرت يونس عليه السلام, از تمام اسباب روي گردانده, مستقيماً به مسبب الاسباب پناه برده "لا الله الا انت سبحانك اني كنت من الظالمين " بگوييم, وبه عين اليقين بايد بدانيم كه ضرر هاي آينده, دنيا وخواهشات نفس را كه بسبب غفلت وضلالت ما, عليه ما متحد شده اند, كسي مي تواند دفع نمايد كه آيندة دنيا تحت حكم ونفس ما تحت اداره اوست
آيا غير از خالق آسمانها وزمين كسي وجود دارد كه ظريف ترين وپنهان ترين خاطرات قلب ما را بداند؟ چه كسي سواي ا ومي تواند آينده ما را با ايجاد آخرت درخشان سازد؟ وجز ا وچه كسي قادر است از ميان هزاران امواج متلاطم وپر از حوادث دنيا ما را نجات دهد؟ پناه بر خدا, ا وكسي است كه بدون خواست وارادة او، هيچ چيز به هيچ وجه نمي تواند كمكي بكند ونجات دهنده باشد
وقتي حقيقت چنين است, آنگونه كه براي حضرت يونس عليه السلام در نتيجة آن مناجات ماهي صورت يك سواري وتحت البحري، دريا چون صحراي زيبا وشب چهرة مهتاب لطيف را به خود گرفت, ما نيز بايد با پيروي از راز آن مناجات " لا اله الا انت سبحانك اني كنت من الظالمين" بگوييم وبا جمله "لا اله الا انت" به آينده خود وبا كلمه "سبحانك" به دنياي خود، وبا گفتن "اني كنت من الظالمين" به نفس خود نظر مرحمت الهي را جلب كنيم "تا آينده ما با نور ايمان وماهتاب قرآن روشن گردد ترس ووحشت شب ما به انسيت وآرامش مبدل شود وبا داخل شدن به حقيقت اسلام كه حكم كشتي معنوي ساخته شده در دستگاه قرآن را دارد به ساحل امن وامان رسيده وظيفه زندگي ما پايان يابد وسوار بر آن كشتي از امواج سالها وقرنهاي ممل واز جنازه ها بگذريم, كه تداوم تغييرات مرگ وزندگي در دنيا وزمين ما آن جنازه ها را به كام نيستي مي دهد
با نور تابان قرآن به اين صحنه هاي مخوف بنگريم تا مناظر تازه را ببينيم واين مناظر زيباي مستمر وحشت هولناك ما را از تلاطم امواج وطوفان دريا, به نگاه عبرت آميز وتفكر در خلق خدا تبديل كند وبه بركت اسرار قرآن وتربيت فرقاني نفس تحت فرمان ما قرار بگيرد ووسيله نير ومندي شود براي رسيدن به زندگي ابدي وجاودان
گزيدة سخن
انسان با داشتن ماهيت جامعي, آنگونه كه از تبي احساس درد مي كند, از زلزله وتكان زمين واز زلزله هاي بزرگ كاينات هنگام بر پا شدن قيامت، متألم مي گردد وآنگونه كه از يك ميكروب بسيار كوچك مي ترسد, از ستاره هاي دنباله دار سير كننده در اجرام سماوي نيز مي هراسد وطوريكه خانه اش را دوست دارد, دنياي بزرگ را نيز دوست مي دارد وبه نحوي كه به باغچه كوچكش علاقه دارد, جنت ابدي را هم مشتاقانه دوست دارد
پس معبود, رب, پناه گاه, پشتيبان ومقصود چنين انساني, ذاتي مي تواند باشد كه تمام كاينابسمت در تصرف ا و وذرات وسيارات تحت امر اوست بدون ترديد چنين انساني محتاج است تا همواره يونس وار بگويد " لا اله الا انت سبحانك اني كنت من الظالمين "