(از گفتار بيست ونهم)

بخش پنجم

رساله پنجم
بسم الله الرحمن الرحيم
الله نور السموات والار ض (نور 35 )
در حالتي روحاني در ماه مبارك رمضان تجليي از انوار اين آيه كريمه را احساس كردم وبه گونه تخيل ديدم كه تمام موجودات زنده با خواندن مناجات مشهور "اويس قرني" با پروردگار شان چنين راز ونياز مي كنند
الهي انت ربي وانا العبد.. وانت الخالق وانا المخلوق.. انت الرازق وانا المرزوق … الخ
در اين واقعه قلبي خيالي به شكل قانع كننده اي ديدم كه هر اسمي از اسماء الهي نوري است به هر يكي از هجده هزار عالم, بدين گونه
چنانچه برگهاي به دور هم پيچيدة گل همديگر را مي پوشانند, در اين عالم نيز, عالمهاي پيچيده شده با هزاران پرده لا بلاي هم وپنهان در زير يكديگر را مشاهده كردم. به محض دور شدن هر پرده جهاني ديگر را مي ديدم واين عالم در تاريكيهاي ظلمت، وحشت ودهشت برايم پديدار مي گشت, چنانكه اين آيه كريمه به تصوير مي كشاند