موازنه هاي ايمان وكفر | موازنه هاي ايمان وكفر | 192
(1-198)

 (از تراوش بيست ونهم)

باب دوم
در خصوص "الحمدلله"
در اين رساله مختصر تعيبر شده به باب دوم, فقط نه نكته از فوايد وانوار بي پايان ايمان بيان خواهد شد كه انسانها را به گفتن "الحمدلله " واداشته است

بسم الله الرحمن الرحيم
نكته اول: پيش از همه د وچيز قابل يا آوري است
1 – فلسفه عينك سياهي است كه هر چيز را پليد وترسناك نشان ميدهد اما ايمان عينك شفاف, براق ونورانيي است كه هر چيز را زيبا ومانوس مي نماياند
2- انساني كه با تمام مخلوقات ارتباط وبا هر چيز نوعي داد وستد دارد وخلقتاً مجبور است تا با اشياء پيرامونش لفظاً ومعناً ديدار, گفتگ و وهمزيستي داشته باشد, داراي شش جهت, راست, چپ, پيش وعقب, پايين وبالا است انسان با پوشيدن د وعينك مذكور, مخلوقات موجود در شش جهت مذكور را ديده ومي تواند از احوالشان آگاه باشد
طرف راست: مقصد از اين جهت زمان گذشته است بناً وقتي با عينك فلسفه به طرف راست نگريسته شود به شكل گورستان بسيار كلان, تاريك وترسناك نمايان خواهد شد كه در آنجا قيامت بر پا وزير وزبر گشته است بدون ترديد انسان با ديدن اين صحنه در معرض ترس, وحشت وياُس قرار مي گيرد

صدا موجود نیست