پا نزد همین د رما ن :

ای بیما ری که آخ وای ا ت برقرا ر ا ست ! با ا حسا س کرد ن ظا هر بیما ری آخ و وای سر نده، با طن آ ن را د یده مسخره ا ش کن. ا گربا طن بیما ری ها با زیبا ییها مستورا ش سرشته نشده بود، خا لق رحما ن برای بهترین بند گا ن فرزا نه ا ش بیما ری ها را عرضه نمی کرد. د ر حد یث چنین آ مده ا ست : " اَ شدٌ النٌآ ِس َبلَاءً اَ لا نبِیَآء ثمِّا الاَ ولِیَآء، سَمّ الاَ مثــَل فَالاَ مّـثَل " : یعنی؛ " بیشترین مصیبتها ومشقا ت برای بهترین وکا مل ترین ا نسا نها ا ست." (*)
سرآ مد ا ین ا نسا نها حضرت ا یوب (ع) ا ست؛ سپس ا نبیا، اولیا ود رآ خرفرزا نگا ن هستند که بیماری ود رد ورنج برآ مده ا زآ نرا،
بعنوان عبا د ت خا لص ، وهد یه ای ا ز طرف خا لق رحما ن د یده ومد نظر قرا ر د ا د ه ا ند، با صبوری شکرگذ ا ر بوده، و با د یده
بصیرت بیماری را عمل جرا حی متعال والهی به حساب آ ورده ا ند.
ای ، بیماری که با آخ وای فغا ن میکنی ! ا گر میخوا هی با ا ین قا فله همراه شوی ، با صبوری شکر گذ ا ر با ش. زیرا ا گر شکوه و شکایت سر دهی، جا یگا هی د ر قا فله نخواهی دا شت. به گردا ب غا فلا ن د چار گشته و طریق تاریکی را پیشه خود می سازی .
آ ری، بعضی ا مرا ض منتهی به مرگ هست که ، بیما را ن د چا ر بدان د ر رد یف شهد ا قرا ر می گیرند، وهمچون شهد ا به د رجه ولایت نا یل می شوند. (1)
ا ز جمله ا ینها، سر زا رفتن ما د ران حا مله ، مبتلا به قلنج شکم و روده، غریق رود خا نه ود ریا، مرگ د رد یا رغربت، د ررد یف شها د تهای معنوی هستند که بیما ری های مبا رک محسوب می شوند، که بیما ررا به د رجه ا ولیا نا یل می گرد ا ند. بیما ری، عشق؛ علا قه ووا بستگی به د نیا را حقیر می شمرد. ا مرا ضی که به مرگ منتهی می شوند ، وا بستگا ن وعلا قه مند ا ن به د نیای ما دی را حقیرا نه تحقیرکرده و بعضاً نیزآ نا ن را مسرور می نما ید.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(*) : ا ل مونا وی، فیض ا ل غد یر، 1: 519 ـ 1052 ؛ ا ل حکیم ، ا لمستد رک، 3 : 343؛ بخا ری ، مرد اء :3 ؛ ترمذی، زهد: 57 ؛ ا بن ماجه، فتنه : 23 ؛ د ا ریمی، ریکاک: 67 ؛ مسند، 1: 172، 174، 180، 185، 6 : 269 .
(1) : ا قتبا س ا ز حد یثها: بخاری، 1: 161 ؛ مسلم ، 4: 1521.