د وا زد همین د رما ن :

ای بیما ری که د ر تنگنای بیما ری ا ز نما ز وعبا د ت محروم شده وا زا ین با بت متا سفی ! بد ا ن که ، د ر حد یث آ مده ا ست : " مومن متقی، ا گر به سبب بیما ری نتوا ند ا د عیه وفرا یض وا جب ود ا ئمی را به جا آ ورد، د ر سیر بیما ری آ نها را کسب خوا هد کرد." (*)
بیما ری که د ر حد ممکن و با صبر و توکل فرا یض را بجا آ ورد ، به د ورا ن سختترشد ن بیما ری، د رد ورنج نا شی ا ز بیما ری ، جای سنن، ا دعیه وفر ایض با قی ما نده را بطور خا لص پر خواهد کرد.
بیما ری ، عجز وضعف ا نسا ن را ا حسا س کرده و با زبا ن عجز ولسا ن ضعف، د رحا ل وهوا ی بیما ر دعا را بر زبا ن وی جا ری میسازد.
پرورد گا ر یکتا به ا نسا ن بی حد ومرزعجز وضعف عنا یت فرموده ا ست، تا اینکه وی به د رگا ه یکتای بی همتا یش د ست نیا ز برد ویاری طلبد و دعا کند : " قلٌ مَایَعبـَوُ ا ِبکم رَ بٌی لَولَا دعَآ ُوکمُ " (1) یعنی ،" ا گر دعا وجود ند ا شته با شد چه جیزمهم با قی میما ند؟"
د ر زیر نورا ین آ یه، حکمت خلقت ا نسا ن و علت ا رزشی دعا ، نیا یش ونیا زد رد و را ن بیما ری آ شکا ر میشود. ا ز ا ین د ید گاه ا ا ست که، با ید شا کر خد ا وند بود ورنه شا کی وی ، زیرا وی ، سرچشمه سیا ل دعا را جا ری سا خته و به ا ختیا ر گذ ا شته وبا کسب عا فیت نبا ید ا ین چشمه سیا ل وصا ف را کور گرد ا نیم ، بلکه با ید ما هم بوسیله تد ا وم دعا با ا ین سیا لیت همراه گشته وشکر گذار پرورد گا رعا لمیا ن با شیم.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(1) ـ " بگو ا گر دعا یتا ن نبا شد ،پرورد گا ر من به شما ا عتنا یی ند ا رد." ( سوره فرقان : ایه 77)

(*) - صحیح بخا ری ، جها د : 124؛ مسند، 4 : 410، 418