Eger tu bêjî îxtiyarî (xwestayî) ne bi destê mine; di fitreta minde edawet heye; him li damara min xistîye; ez nikarim lê biborim.

Elcewab: Exlaqê pîs û xesletê nebaş, eger eserê wan neyête nîşandayîn û muqtezayê wan mislê ẍiybet û nemimetî neyête ëmelkirin û qusûrê xwe jî fehm bike zirar nadîtin. Madem îxtiyarî ne bi destê teye û tu tê naborî: Eger tu qusûrê xwe bizanibî, û di wî xesletê da tu neheqîya xwe fehm bikî, evana jibo te di hukmê menewî peşîmanî û xefî tewbe û zimnî îstiẍfaridane. Û ewê te jî, ji şerê xesmê te bidit xelaskirin. Jixwe me mebhesa vê mektûbê nîşan da we, ku me'newî îstiẍfar bidit te'mîn kirin; û neheqîyê heq nizanibe û xesmê xweyê heql, bi neheqiyê teşhîr neke.

Gelek muhîm, cayî dîqqet meselekî: Zemanekda, netîca bi ẍerezdarîya alîkarî û terefdarî, min dît wuha: Yekê dîndar ji ehlê ïlmê, zemm û ẍiybeta alimek salih kir, binîzê dereca tekfîrî, jiber ku ji fikra wîya sîyasîre muxalif bû: Û munafiqek dî axer, di fikra xweda; bi hurmetkarî medh û sena wî kir. Ji bo vî netîca xerab ya sîyasetê, ez tirsîyam û min got:

اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطَانِ وَالسِّيَاسَةِ

Û ji wê weqtêde (zeman) min xwe, ji heyata sîyasî kişand.