Аяттың басындағы хәмзе, сұрау (ая) мағынасында болып тұрғаны белгілі. Әлгі сұрау мағынасы су секілді аяттың барлық сөздеріне енеді. Әрбір сөзде сырыны ішіне бүккен құпия үкім бар.

Біріншісі, хәмземен былай дейді: Ая Осынша жағымсыз нәрсені түсінбейтіндей сұрақ пен жауап орны болған ақыл-есіңіз жоқ па?

Екіншісі, сөзімен былай дейді: Ая, ең жиіркенішті істі ұнататындай сүю мен жирену жері болған жүрегіңіз қарайған ба?

Үшіншісі, сөзімен былай дейді: Тіршілігіңізді улаған істі қатарына алып қабылдайтындай жамағаттан нәр алған әлеуметтік тіршілігіңіз бен мәдениетіңізге не болған?

Төртіншісі, сөзімен былай дейді: Досыңызды жыртқыштай тіспен паршалайтындай адамгершілігіңізге не болған?