адамдар арасында-ғы қарым-қатынаста зүлымдықтар мен хүқықсыздықтар ортаға шығады. Бүл хүқықсыздықтардың алдын алу үшін, адамзат жамағаты өз еңбектерінің жемісін алмастырғанда, бір-бірімен қарым-қатынас жасағанда - әділеттілікке мүқтаж. Бірақ, әр бір адамның ақылы әділеттілікті түсіне ал-мағандықтан - үлкен бір ақылға мүқтаждықтары бар екен: адамдар ол үлкен ақылдан пайдалана білсін. Ондай үлкен бір ақыл да - тек қана заң түрінде болады. Ондай бір заң да - тек қана Шариғат.

Содан соң, ол шариғаттың тәсірі, жүргізілуі, орындалуы үшін - бір мержиғ, бір қожайын керек. Ол мержиғ және ол қожайын да - тек қана Пай-ғамбар. Пайғамбар болған адамның да халыққа жүргізген сыртқы және ішкі әкімшілдігін жалғастыруы үшін матери-алдық пен рухани үлылыққа және ымтиязға мүқтаждығы болғаны сияқты, Жаратушымен арасындағы болған қарым-қатынас дәрежесі мен байланы-стылығын көрсету үшін де - бір дәлелге мүқтаждығы бар. Ондай бір дәлел де - тек қана мүғжизалар.

Содан соң, Жанабы Хақтың әмірлеріне бағынудың және тыйғанда-рынан сақтанудың іргетасын қалау, әрі табу үшін - Алланың үлы екендігін ақылдарда, зейіндерде түрақты орна-ластыруға мүқтаждық бар. Бүндай ор-наластыру да - тек қана ақайд арқы-лы, яғни имани үкімдердің тежелли-сімен болады.