Бұл келам тәкуир сөзімен, яғни орау, жинау деген мағынада, жарқын бір тәмсілге ишарет еткені сияқты, ұқсасын да мегзейді.

Біріншісі: Рас, Аллаhу Тағаланың тарапынан бос кеңістік, әсир және аспан перделерін ашып, Күн дейтін дүниеге жарық беріп турған жарқырап турған шамды, өзінің рахмет қазынасынан алып дүниеге шығарды. Дүние қараң қалған соң, оны перделеріне орап, қайта алып қояды.

Екіншісі: Немесе сәуле шуақтарын жаю әрі жер шарының басына жарықты қараңғылықпен араластыра орап, оны бір қызметші екенін, және әр ақшам әлгі қызметшіге сәуле шуақтарын жинатқызып, тығылып қалатыны сияқты, кейде Ай оның жүзіне келіп перде болады. Ол кезде Күн қызметін аз орындайды. Сәулелерін және есеп дәптерін жинастырғаны сияқты әлбетте әлгі қызметші, бір күні қызметтен босатылады. Тіпті еш бір себеп болмаса да әзірше кішкентай бірақ үлкейіп бара жатқан бетіндегі екі дақ ұлғайып, Күн әлгі өзінің Құдайдың құдіретімен орап тұрған жарығын Раббани әмірмен кері алып, Күннің басына орап "Қане, жерде жұмысың қалмады, жәhәннамға бар. Саған табынғандарды және сен сияқты адал қызметшіні опасыз деп қорлағандарды жақ!" дейді.

әмірін қара дақты жүзімен бетінде оқиды.