ӨЛIМ ЖӘНЕ МӘҢГIЛIК | ӨЛIМ ЖӘНЕ МӘҢГIЛIК | 41
(1-148)

Енді, мұндай кіп-кішкене бір мақүлықтың, өте қарапайым қажеттілігін қамтамасыз еткен әділет пен хикмет; адам сияқты ең үлкен мақұлықтың мәңгілік сияқты ең үлкен талабын орындамай, құлақ аспауы, өте маңызды өтінішіне, қажетті тілегіне жауап бермеуі, Рубубиетінің айбындылығын, қулдарының намысын қорғай отырып сақтап қалмауы; әсте мүмкін бе?Алайда, мына фәни дүниеде қысқа өмір сүретін адам болмысы, ондай әділеттің ақиқатын толық көре алмайды, көре алмауда. Олай болса, Махкеме-и Күбраға қалып барады. Өйткені нағыз әділет; мына кіп-кішкене адамның кішкентайлығына қарай емес, керісінше қылмысының үлкендігіне, оның мағынасына, жүктелген жауапкершілігіне, маңыздылығына қарай я құрмет, я жазаға тартуды талап етеді. Рас, мына баянсыз, фәни дүние, мәңгі тіршілік үшін жаратылған адам тұрғысында ондай әділет пен хикметтің іске асуына оңтайлы жер емес. Олай болса, міндетті түрде өте әділ Зат-ы Жәлил-і Зүлжәлалдың, және Хаким болған ол Зат-ы Жәмил-і Зүлжәлалдың мәңгі жәhәннамы әрі таусылмас жәннаты бар.

Дыбыс жоқ