Кээде апачык түрдө, кээде ишаарат менен миндеген аяттары менен ошол эле акыйкаттан кабар берет, далилдейт жана көрсөтөт. Мисалы:- 

( اِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ )( يَآ اَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ اِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْءٌ عَظِيمٌ )

( اِذَا زُلْزِلَتِ اْلاَرْضُ زِلْزَالَهَا )( اِذَا السَّمَآءُ انْفَطَرَتْ )( اِذَا السَّمَآءُ انْشَقَّتْ )

( عَمَّ يَتَسَآءَ لُونَ )( هَلْ اَتَيكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ )

сыяктуу отузкырк сүрөөлөрдүн баштарындагы хаширдин бардык күчтүү акыйкатын каинаттын эң маанилүү жана ва-жиб* бир акыйкаты болгонун көрсөтүү менен бирге башка аяттар дагы ошол акыйкаттын түрдүү түрдүү далилдерин ба-ян этип ынандырат.

Кызык, жалгыз гана бир аяттын бнр гана ишаараты көзүбүздүн алдында Ислам илимдеринде көп жолу илимий жана кевний (дүйнөлүк) акыйкаттарын бизге жемиш кылып берген бир китептин мындай миңдеген шахадаттары менен жана давалары (идея) менен Күн сыяктуу көрүнгөн Хаширге ыйман келтирүүнүн акыйкатсыз болуусу -. Күндү жок деп эсептөө, балким каинаттын бар экендигине ишенбөө сыяктуу эч бир мүмкүнчүлүгү барбы? Жана кылуу жүз эсе мүшкүл жана жалган болбойбу?