Дваесет и трети збор | Прв Дел | 15
(1-15)
        Вториот дел на молење е со јазикот и срцето, односно барање на нешто до кое сами не можеме да дојдеме. Најзначаен правец, најубав резултат, најсладок плод на ова е човекот кој упатува молитва и е свесен дека постои Некој, кој ги слуша желбите на неговото срце, Семоќен е, може да исполни секоја желба, слабоста ја опсипува со Својата милост, а на сиромаштијата и приоѓа со помош.
     Ете, ти јаден и сиромав човеку! Не ги испуштај од рацете клучевите на богатството на милоста и со неисцрпна моќ како што е молитвата, прицврсти се за неа и летни кон високите степени на човештвото. Како султан, прифати ги молитвите на целата вселена во својата молитва и како вистински роб и општ претставник речи :


     إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ 

Само од Тебе помош бараме. Сура Фатиха (1:5)


       И биди најубав облик во целата вселена.
нема глас