Het Grootste Teken | Het Grootste Teken | 13
(1-61)

     Daarna zegt de hemel, die men de hemelkoepel noemt en die een verbazingwekkende verzamelplaats is, met luide stem tegen de op deze wereld gekomen reiziger en bezoeker: “Kijk naar mij! Degene Die je met nieuwsgierigheid zoekt en Die jou naar deze wereld heeft gestuurd, kun je via mij vinden en via mij leren kennen.” De bezoeker kijkt naar zijn bitter, maar vriendelijk gezicht en luistert naar zijn afschrikkend, maar verrassend gerommel en ziet:

    De wolken die tussen hemel en aarde zweven doen op een uiterst wijze, niet kwetsende manier de tuinen op aarde  bewateren en sturen de bewoners van de aarde het water dat noodzakelijk is om te leven en doen tevens de hitte afkoelen (d.w.z. het hevige levengevende vuur) en schieten te hulp op elke plaats waar het nodig is. Tijdens het vervullen van deze en nog vele andere opdrachten is het net een reusachtig leger dat afhankelijk van het commando ineens zichzelf laat zien en dan weer snel verdwijnt; Zelfs de grote wolken, die ineens de hemel vullen, verdwijnen. Ledereen trekt zich terug, zonder een teken achter te laten. Daarna op het moment dat zij het commando:

    “Regen op je plaats!..” krijgen, verzamelen zij zich binnen een uur of zelfs binnen enkele minuten en vullen de hemel.

     Daarna wachten zij alsof zij op het bevel van een commandant wachten!

geen geluid