Het Drieëntwintigste Woord | Het Drieëntwintigste Woord | 21
(1-50)
Dit betekent dus dat zwakheid en machteloosheid de oorzaak is voor liefde en bescherming. Hierdoor kan hij met zijn kleine vingertje helden laten doen wat hij wil. Als nu een dergelijk kind zich schuldig maakt door deze liefde en bescherming te verloochenen en met dom egoïsme zegt: “Ik krijg dit op eigen kracht voor elkaar”, dan zal het zeker een klap krijgen. Zo zal het ook gebeuren met de mens. Wanneer hij de Goddelijke giften loochent door de barmhartigheid van de Schepper te ontkennen en Zijn wijsheid te kleineren zal hij net zoals Karun die zei2:
“…Voorwaar, dat wat aan mij gegeven is, berust slechts op kennis die ik bezit…”[28:78] een straf in het hiernamaals verdienen. Dit wil dus zeggen dat de heerschappij van de mens, de ontwikkeling van de mens en de perfecties van de maatschappij niet zijn ontstaan door aantrekking, overwinning en gevechten. Het is hem ter ondersteuning gegeven omwille van zijn machteloosheid en zijn armoede. Het is hem geschonken vanwege zijn zwakheid, ingegeven vanwege zijn onwetendheid en aangereikt vanwege zijn behoefte. De oorzaak voor de heerschappij van de mens is niet de kracht en de macht van zijn kennis, maar het is de liefde en erbarmen van God en de barmhartigheid en wijsheid van God die ervoor zorgen dat de dingen naar zijn hand worden gezet. Jazeker, de mens die het moet afzien tegen kleine, gevaarlijke beestjes zoals een schorpioen die niets ziet of een slang die geen voeten heeft, en daarnaast door een kleine zijderups in zijde wordt gekleed en van een giftig beestje honing te eten krijgt,
verkrijgt dit niet door zijn kracht. Het is veeleer de Heer Die ze allemaal laat gehoorzamen. Ze zijn een geschenk van de Barmhartige en de vruchten voor de zwakheid van de mens.
O mens! De werkelijkheid is nu eenmaal zo. Stop met je egoïsme en je hoogmoed. Erken in de aanwezigheid van de Goddelijke heerschappij met de tong van hulpkreten, zwakheid, berouw, behoeftigheid en met de taal van smeekbeden je armoede en behoeftigheid en laat zien dat je een dienaar bent. Verrijs met het vers “Allah is ons genoeg en (Hij is) de beste beschermer”[3:173]
Zeg niet: “Ik ben niets. Wat maakt mij nou zo belangrijk dat de Absolute Wijze met opzet dit bestaan aan mijn voeten legt en van mij een omvattende dankbaarheid verwacht?” Want je bent in werkelijkheid wat je lichaam en gestalte betreft helemaal niets, maar wat je opdracht en rang betreft ben je een oplettende toeschouwer van Zijn overweldigend bestaan, een welsprekende, pratende boodschap van Zijn wijze schepping, een aandachtige, begrijpende lezer van dit wereldse boek en een verbaasde toeschouwer van de schepping die tevens met Godherdenking bezig kan zijn en een eervolle leider van de schepselen die Godsdienstoefeningen verrichten.
-------------------------------------------------
2 Karun was een rijke man die in de tijd leefde van de profeet Mozes (vrede zij met hem). Door zijn vele rijkdom werd hij erg egoïstisch. Toen hij niet luisterde naar de Goddelijke verplichting om armenbelasting te betalen, zakte hij na een smeekgebed van Mozes (vmh) met zijn hele vermogen in de grond.
“…Voorwaar, dat wat aan mij gegeven is, berust slechts op kennis die ik bezit…”[28:78] een straf in het hiernamaals verdienen. Dit wil dus zeggen dat de heerschappij van de mens, de ontwikkeling van de mens en de perfecties van de maatschappij niet zijn ontstaan door aantrekking, overwinning en gevechten. Het is hem ter ondersteuning gegeven omwille van zijn machteloosheid en zijn armoede. Het is hem geschonken vanwege zijn zwakheid, ingegeven vanwege zijn onwetendheid en aangereikt vanwege zijn behoefte. De oorzaak voor de heerschappij van de mens is niet de kracht en de macht van zijn kennis, maar het is de liefde en erbarmen van God en de barmhartigheid en wijsheid van God die ervoor zorgen dat de dingen naar zijn hand worden gezet. Jazeker, de mens die het moet afzien tegen kleine, gevaarlijke beestjes zoals een schorpioen die niets ziet of een slang die geen voeten heeft, en daarnaast door een kleine zijderups in zijde wordt gekleed en van een giftig beestje honing te eten krijgt,
verkrijgt dit niet door zijn kracht. Het is veeleer de Heer Die ze allemaal laat gehoorzamen. Ze zijn een geschenk van de Barmhartige en de vruchten voor de zwakheid van de mens.
O mens! De werkelijkheid is nu eenmaal zo. Stop met je egoïsme en je hoogmoed. Erken in de aanwezigheid van de Goddelijke heerschappij met de tong van hulpkreten, zwakheid, berouw, behoeftigheid en met de taal van smeekbeden je armoede en behoeftigheid en laat zien dat je een dienaar bent. Verrijs met het vers “Allah is ons genoeg en (Hij is) de beste beschermer”[3:173]
Zeg niet: “Ik ben niets. Wat maakt mij nou zo belangrijk dat de Absolute Wijze met opzet dit bestaan aan mijn voeten legt en van mij een omvattende dankbaarheid verwacht?” Want je bent in werkelijkheid wat je lichaam en gestalte betreft helemaal niets, maar wat je opdracht en rang betreft ben je een oplettende toeschouwer van Zijn overweldigend bestaan, een welsprekende, pratende boodschap van Zijn wijze schepping, een aandachtige, begrijpende lezer van dit wereldse boek en een verbaasde toeschouwer van de schepping die tevens met Godherdenking bezig kan zijn en een eervolle leider van de schepselen die Godsdienstoefeningen verrichten.
-------------------------------------------------
2 Karun was een rijke man die in de tijd leefde van de profeet Mozes (vrede zij met hem). Door zijn vele rijkdom werd hij erg egoïstisch. Toen hij niet luisterde naar de Goddelijke verplichting om armenbelasting te betalen, zakte hij na een smeekgebed van Mozes (vmh) met zijn hele vermogen in de grond.
geen geluid