Kleine Woorden | Kleine Woorden | 19
(1-50)

Hierna zag hij ineens aan zijn linkerzijde een bedrieglijke, duivelse, dronken man op zich af komen met vele versieringen,  aantrekkelijke  beelden,  fantasieën  en  bedwelmende stoffen. Hij bleef voor hem staan en zei: "Zeg vriend! Kom, laten  we  drinken  en  genieten.  Laten  we  kijken  naar  mooie vrouwen,  luisteren  naar  leuke  muziek  en  eten  van  lekkere spijzen."  En  vervolgens  vroeg  hij:  "Zeg!  Wat  ben  je  met  je lippen  aan  het  prevelen?"  De  soldaat  antwoordde:  "Een spreuk.".  De duivelse  man vervolgde:  "Laat  deze  onbegrij pelijke spreuk. Laten we het plezier dat we nu hebben niet verstoren.  Zeg!  Wat  heb  je  eigenlijk  in  je  handen?"  "Een medicijn",  antwoordde  de  soldaat.  "Gooi  weg!  Je  ziet  er  gezond uit. Je mankeert toch niets? Het is tijd voor gejuich. Zeg!  Wat  is  dat  stuk  papier  in  je  handen  met  daarop  vijf merken?" Dat is een ticket, een reservering", antwoordde de

soldaat weer. "Scheur dat door! Wie gaat er nu reizen in dit mooie  lenteweer?"  Met  al  zijn  listen  probeerde  hij  de  soldaat  over  te  halen,  waardoor  de  steeds  wanhopiger  wor

dende  soldaat  zich  zelfs  een  beetje  liet  verleiden.  Het  is waar dat de mens zich laat misleiden. Ook ik werd misleid door zo'n bedrieger. 
Ineens  hoorde  hij  een  donderstem:  "Wees  op  je  hoede!

Laat  je  niet  bedriegen!  Verzoek  de  bedrieger  om  met  een oplossing  te  komen  om  de  leeuw  achter  je  te  doden,  de galg voor je weg te nemen, de wonden aan de rechteren linkerzijde van je lichaam te verwijderen en je te weerhouden van de reis die je moet afleggen. Laat het hem aan je zien. En indien het hem inderdaad lukt om met een oplos sing te komen, dan pas mag hij je voorstellen om plezier te maken. Anders dient hij te zwijgen!" O mijn ziel die in zijn jeugd veel heeft gelachen en daar nu om huilt. Weet dat jij die wanhopige soldaat bent. Ieder mens is zo'n soldaat. En de leeuw in het verhaal is in erkelijkheid  het  voorbestemde  moment  van  je  overlijden.  De galg  staat  symbool  voor  de  dood,  de  ondergang  en  het uiteengaan.  Met  het  verstrijken  van  de  dag  en  de  nacht neemt iedere vriend afscheid en verdwijnt. Een van de twee wonden  aan  het  lichaam  van  de  soldaat  vertegenwoordigt de   onbehaaglijke,   grenzeloze   machteloosheid   van   de mensheid;  de  andere  symboliseert  de  pijnlijke,  eindeloze behoeften van de mens. De verdrijving en de reis vertegenwoordigen de lange reis van beproeving die bij de geestes wereld begint, verder gaat langs de geboorte, de jeugd, de ouderdom, de wereld, het graf, de tussenwereld, de herrijzenis en de "siratbrug"  4. De twee sleutels zijn het geloof in

God en het geloof in het hiernamaals. Voorwaar,  met  deze  heilige  spreuk  neemt  de  dood  de vorm aan van een onderworpen paard, een "burak"  5 die de gelovige  mens  van  de  wereldse  kerker  naar  de  tuinen  van het paradijs brengt tot in de nabijheid van de barmhartige God. Het is om deze reden dat wijze mensen die de waarheid  achter  de  dood  hebben  gezien,  van  de  dood  hebben 4 Een brug die boven de hel is aangelegd waar iedereen over moet steken om het paradijs te betreden. 5 Een rijdier in het paradijs. 

gehouden. Nog voordat de dood tot hen kwam, hebben ze ernaar verlangd. Het voorbijgaan van de tijd dat de betekenis  heeft  van  het  vergaan,  het  uiteengaan,  de  dood,  het overlijden en de galg, neemt met de sleutel van het geloof  een  dergelijke  vorm  aan  dat  het  een  middel  wordt  om  de alsmaar  vernieuwde,  kleurrijke  en  verschillende  "wonder baarlijke  versieringen"  en  "wonderen  van  de  kracht"  van "de  kunstenaar  in  zijn  verhevenheid"  en  de  manifestaties van zijn barmhartigheid met voldoening te aanschouwen en te  bezichtigen.  De  verandering  en  de  vernieuwing  van  de spiegels  die  de  kleuren  van  het  zonlicht  laten  zien  en  de verandering van het beeld op de doek zorgen juist voor een nog fijner en mooier schouwspel. En een van die twee geneesmiddelen staat voor het heb

ben van geduld en vertrouwen in God, het kunnen rekenen op  de  kracht  van  zijn  Schepper  en  het  vertrouwen  in  zijn wijsheid.  Is  dit  zo?  Voorwaar,  wat  voor  zorg  kan  iemand hebben die met de toestand van zijn onvermogen berust in de  Koning  van  de  wereld  die  de  macht  heeft  om  te  commanderen: "Wees! En het is." Want ondanks zelfs de grootste  tegenspoed  die  hem  treft,  zal  hij  met  een  gerust  hart vertrouwen  op  zijn  genadige  Heer  en  zeggen:  "Voorwaar, wij behoren aan God toe en tot Hem zullen wij terugkeren."

geen geluid