Dan is de gelukkigste degene die zijn hiernamaals niet voor deze wereld vergeet, zijn hiernamaals niet opoffert voor deze wereld, zijn eeuwig leven niet vernietigd voor dit wereldse leven, zijn leven niet met nutteloze dingen voorbij laat gaan, zichzelf een gast weet en zich gedraagt volgens de wil van de gastheer zodat de deur van het graf opengaat en hij in vrede het eeuwige geluk binnen kan treden.­ 

Jullie zevende vraag:

Is dit een hadîs? Wat wordt hiermee bedoeld?

Antwoord: Ik heb gehoord dat het een hadîs is. En de bedoeling is als volgt: "De beste jongeren zijn zij die aan de dood denken zoals de ouderen en door te werken voor het hiernamaals zich niet door de lusten, die de jeugd met zich meebrengt, gevangen laten nemen en niet verdrinken in Godvergetenheid. En de slechtste onder de ouderen zijn degene die in Godvergetenheid met hun lusten op de jongeren willen lijken en zich als een kind laten verleiden door de lusten van hun ego."

De goede vorm van het tweede deel die jij zag, is als volgt: ik heb het boven mijn hoofd als een lijst van wijsheid opgehangen. Elke ochtend en avond kijk ik erna en neem ik de volgende les:

"Als je een vriend wilt is God genoeg". Jazeker, wanneer Hij je vriend is, is alles je vriend.

"Als je hulp nodig hebt, is de Qur'an genoeg". Jazeker, je ontmoet er in je gedachten de profeten en de engelen en je aanschouwt hun levensverhaal waardoor je een troost vindt.

"Als je rijkdom wilt is tevredenheid genoeg". Jazeker, degene die tevreden is, is zuinig en degene die zuinig is vindt zegeningen.

"Zoek je een vijand dan is je ego genoeg". Jazeker, degene die over zichzelf hoogmoedig is, vindt een ramp en krijgt het moeilijk. Degene die niet hoogmoedig is, vindt genoeg en krijgt barmhartigheid.

"Wil je advies dan is de dood genoeg". Jazeker, degene die aan de dood denkt, houdt niet van deze wereld en zal oprecht werken voor zijn hiernamaals. 

(Uit het boek "Flitsen")

Het vijfde medicijn. O zieke die verslaafd is aan zijn ziekte! Door mijn ervaring ben ik ervan overtuigd dat in deze tijd ziek zijn voor sommigen een Goddelijke gift is en een barmhartig geschenk. De laatste acht, negen jaar spraken enkele jongeren met mij en vroegen mij, ondanks dat ik mijzelf ongeschikt acht, om smeekbede voor hun ziektes. Ik hield deze jongeren een beetje in het oog en merkte dat welke zieke jongere ik ook zag hij, in tegenstelling tot de andere jongeren, zich serieus bezig begon te houden met het hiernamaals… Hij was niet dronken geworden door zijn jeugd en hij wist zich een beetje te redden van de dierlijke lusten die in Godvergetenheid schuilen. Toen ik dit zag, legde ik hem op dat de verdraagbare ziektes een Goddelijke gift zijn. Ik zei: "Mijn vriend, ik ben niet tegen jou ziekte. Jouw ziekte ontwaakt bij mij geen gevoel van medelijden waardoor ik smeekbeden zou verrichten. Probeer geduldig te zijn totdat deze ziekte jou volledig wakker schudt. Wanneer deze ziekte zijn taak heeft volbracht, zal de Barmhartige Schepper jou met Zijn wil beterschap geven."

Tevens zei ik: "Sommige jongeren zoals jij komen door de ramp van de gezondheid in Godvergetenheid terecht, laten het gebed na, vergeten het graf, vergeten God en laten hun eindeloos, eeuwige leven omwille van een uur ogenschijnlijk wereldse plezier schudden op hun grondvesten, breken het af en laten het misschien wel instorten. Door jouw ziekte zie je het graf waar je zonder twijfels naartoe gaat. Je ziet de hiernamaalse plaatsen die erachter liggen en je gedraagt je ook zo. Dus dit betekent dat voor jou de ziekte een medicijn is en gezondheid voor een aantal jongeren een ziekte…"