سياستى ترك و دنيادن تجرّد ايدهرك بر طاغڭ مغارهسنده آخرتى دوشونمكده ايكن، أهلِ دنيا ظلمًا بنى اورادن چيقاروب نفى ايتديلر. خالقِ رحيم و حكيم او نفيى بڭا بر رحمته چويردى. أمنيتسز و إخلاصى بوزاجق أسبابه معروض او طاغدهكى إنزوايى؛ أمنيتلى، إخلاصلى بارلا طاغلرندهكى خَلْوته چويردى. روسيهده أسارتده ايكن نيّت ايتدم و نياز ايتدم كه، آخر عمرمده بر مغارهيه چكيلهيم. أرحم الراحمين بڭا بارلايى او مغاره ياپدى، مغاره فائدهسنى ويردى. فقط صيقنتيلى مغاره زحمتنى، ضعيف وجوديمه يوكلهمدى. يالڭز بارلاده، ايكى اوچ آدمده بر وهّاملق واردى. او وهّاملق سببيله بڭا أذيت ويريلدى. حتّى او دوستلرم، گويا إستراحتمى دوشونويورلر. حالبوكه او وهّاملق سببيله هم قلبمه، هم قرآنڭ خدمتنه ضرر ويرديلر. هم أهلِ دنيا بتون منفيلره وثيقه ويرديگى و جانيلرى حپسدن چيقاروب عفو ايتدكلرى حالده، بڭا ظلم اولارق ويرمديلر. بنم ربِّ رحيمم، بنى قرآنڭ خدمتنده زياده إستخدام ايتمك و سوزلر ناميله أنوارِ قرآنيهيى بڭا فضله يازديرمق ايچون، دغدغهسز بر صورتده بنى شو غربتده بيراقوب، بر بيوك مرحمته چويردى. هم أهلِ دنيا، دنيالرينه قاريشهبيلهجك بتون نفوذلى و قوّتلى رؤسالرى و شيخلرى، قصبهلرده و شهرلرده بيراقوب أقربالريله برابر هركسله گورشمگه إذن ويردكلرى حالده، بنى ظلمًا تجريد ايتدى، بر كويه گوندردى. هيچ أقربا و همشهريلريمى، (بر ايكى دانهسى مستثنا اولمق اوزره) يانمه گلمگه إذن ويرمدى. بنم خالقِ رحيمم او تجريدى، بنم حقّمده بر عظيم رحمته چويردى. ذهنمى صافى بيراقوب، غلّ و غشدن آزاده اولارق قرآنِ حكيمڭ فيضنى اولديغى گبى آلمغه وسيله ايتدى. هم أهلِ دنيا بدايتده، ايكى سنه ظرفنده ايكى عادى مكتوب يازديغمى چوق گوردى. حتّى شيمدى بيله، اون ويا يگرمى گونده ويا بر آيده بر ايكى مسافرڭ صِرف آخرت ايچون يانمه گلمهسنى خوش گورمديلر، بڭا ظلم ايتديلر. بنم ربِّ رحيمم و خالقِ حكيمم او ظلمى بڭا مرحمته چويردى كه، طقسان سنه معنوى بر عمرى قزانديرهجق شو شهورِ ثلاثهده، بنى بر خَلْوتِ مرغوبهيه و بر عزلتِ مقبولهيه قويمغه چويردى. ”الحمد ِﷲِ على كلّ حال“ ايشته حال و إستراحتم بويله...