برنجى نقطه: قرآنِ حكيمده {وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ} سرّى و مئالى شودر كه: مؤمنلرڭ قبل البلوغ وفات ايدن أولادلرى، جنّتده أبدى، سَويملى، جنّته لايق بر صورتده دائمى چوجق قالاجقلرينى.. و جنّته گيدن پدر و والده‌لرينڭ قوجاقلرنده أبدى مدارِ سرورلرى اولاجقلرينى.. و چوجق سومك و أولاد اوقشامق گبى أڭ لطيف بر ذوقى، أبويْننه تأمينه مدار اولاجقلرينى.. و هر بر لذّتلى شيئڭ جنّتده بولونديغنى.. ”جنّت تناسل يرى اولماديغندن، أولاد محبّتى و اوقشاماسى اولماديغى“نى ديينلرڭ حكملرى حقيقت اولماديغنى.. هم دنياده اون سنه‌لك قيصه بر زمانده تألمّاتله قاريشق أولاد سومسنه و اوقشاماسنه بدل صافى، ألمسز ميليونلر سنه أبدى أولاد سومسنى و اوقشاماسنى قزانمق، أهلِ ايمانڭ أڭ بيوك بر مدارِ سعادتى اولديغنى شو آيتِ كريمه {وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ} جمله‌سيله إشارت ايدييور و مژده ويرييور.

ايكنجى نقطه: بر زمان بر ذات، بر زندانده بولونويور. سَويملى بر چوجغى ياننه گوندريلمش. او بيچاره محبوس، هم كندى ألمنى چكييور، هم ولدينڭ إستراحتنى تأمين ايده‌مديگى ايچون، اونڭ زحمتيله متألّم اولويوردى. صوڭره مرحمتكار حاكم اوڭا بر آدم گوندرر، دير كه: ”شو چوجق چندان سنڭ أولادڭدر، فقط بنم رعيتم و ملّتمدر. اونى بن آلاجغم، گوزل بر سرايده بسلتديره‌جگم.“ او آدم آغلار، صيزلار؛ ”بنم مدارِ تسلّيم اولان أولاديمى ويرميه‌جگم“ دير. اوڭا آرقداشلرى دير كه: ”سنڭ تأثّراتڭ معناسزدر. أگر سن چوجغه آجييورسه‌ڭ، چوجق شو ملوّث، عفونتلى، صيقنتيلى زندانه بدل؛ فرحلى، سعادتلى بر سرايه گيده‌جك. أگر سن نفسڭ ايچون متأثّر اولويورسه‌ڭ، منفعتڭى آرايورسه‌ڭ؛ چوجق بوراده قالسه، موقّةً شبهه‌لى بر منفعتڭله برابر، چوجغڭ مشقّتلرندن چوق صيقنتى و ألم چكمك وار. أگر اورايه گيتسه، سڭا بيڭ منفعتى وار. چونكه پادشاهڭ مرحمتنى جلبه سبب اولور، سڭا شفاعتجى حكمنه گچر. پادشاه، اونى سنڭله گوروشديرمك آرزو ايده‌جك. ألبته گوروشمك ايچون اونى زندانه گوندرميه‌جك، بلكه سنى زنداندن چيقاروب او سرايه جلب ايده‌جك، چوجقله گوروشديره‌جك. شو شرطله كه، پادشاهه أمنيتڭ و إطاعتڭ وارسه...“