مكتوبات | يگرمنجى مكتوب | 334
(316-367)

ايشته شو فقره إشارت ايدر كه: كائناتده تصرّف ايدن حشمتِ ربوبيت، او قوجه گونشى شو زمين يوزنده‌كى ذى‌حياتلره بر خدمتكار، بر لامبا، بر اوجاق؛ و قوجه كُرۀِ زمينى اونلره بر بشيك، بر منزل، بر تجارتگاه؛ و آتشى، هر يرده حاضر بر آشجى و دوست؛ و بلوطى، سوزگچ و مرضعه؛ و طاغلرى، مخزن و آنبار؛ و هوايى، ذى‌حياته أنفاس و نفوسه يلپازه؛ و صويى، يڭيدن حياته گيرنلره سوت أمزيرن دايه و حيواناته آبِ حيات ويرن بر شربتجى حكمنه گتيرن ربوبيتِ إلٰهيه، غايت واضح بر صورتده وحدانيتِ إلٰهيه‌يى گوسترر. أوت خالقِ واحددن باشقه كيم گونشى أرضليلره مسخّر بر خدمتكار ايدر؟ و او واحدِ أحددن باشقه كيم هوايى ألنده طوتار، پك چوق وظيفه‌لرله توظيف ايدوب، روىِ زمينده چويك چالاك بر خدمتكار ايدر؟ و او واحدِ أحددن باشقه كيمڭ حدّينه دوشمشدر كه، آتشى آشجى ياپسين و كبريت باشى قدر بر ذرّه‌جك آتشه، بيڭلر بطمان أشيايى يوتديرسين و هكذا... هر بر شى، هر بر عنصر، هر بر أجرامِ علويه، او حشمتِ ربوبيت نقطه‌سنده واحدِ ذو الجلالى گوسترر.


ايشته جلال و حشمت نقطه‌سنده واحديت گورونديگى گبى، جمال و رحمت نقطه‌سنده دخى نعمت و إحسان، أحديتِ إلٰهيه‌يى إعلان ايدر. چونكه ذى‌حياتده و بِالخاصّه إنسانده، او درجه صنعتِ جامعه ايچنده؛ حدسز أنواعِ نعمتى آڭلايه‌جق، قبول ايده‌جك، ايستيه‌جك جهازات و آلَتلر واردر كه؛ بتون كائناتده تجلّى ايدن بتون أسماسنڭ جلوه‌سنه مظهردر. عادتا بر نقطۀِ محراقيه حكمنده، بتون أسماءِ حسنى‌يى بردن ماهيتنڭ آيينه‌سيله گوسترر و اونڭله أحديتِ إلٰهيه‌يى إعلان ايدر.


سس يوق