فجردن أوّل خاطريمه گلدى كه؛ بر ذاتڭ قلبنه وسوسه ويره‌جك بر طرزده طرفمدن سوزلر سويله‌نيلمشدى؛ كاشكه ديدم اونى گورسه ايدم، قلبنده‌كى دغدغه‌يى إزاله ايتسه ايدم. عين دقيقه‌ده، نيسه گيتمش بر پارچه كتابم بڭا لازم ايدى؛ كاشكه أليمه گچسه ايدى ديدم. صباح نمازندن صوڭره اوطوردم؛ باقدم عين ذات، او كتاب پارچه‌سى ألنده اولديغى حالده ايچرى گيردى. اوڭا ديدم: ”سنڭ ألڭده‌كى نه‌در؟“ ديدى: ”بيلمييورم، قپونڭ اوڭنده نيسدن گلمش دييه بريسى بڭا ويردى؛ بن ده سزه گتيردم.“ فسبحان اﷲ ديدم؛ بويله بر وقتده بو آدمڭ أوندن چيقوب گلمه‌سى و شو سوزڭ نيسدن گلمه‌سى، هيچ تصادفه بڭزه‌مييور. و بويله بر آدمه شويله بر پارچه كتابى عين دقيقه‌ده ألنه ويروب بڭا گوندرن، ألبته قرآنِ حكيمڭ همّتيدر دييه‌رك، الحمد ِﷲ ديدم؛ بنم أڭ كوچك، أهمّيتسز، خفى آرزوىِ قلبمى بيلن بريسى، ألبته بڭا مرحمت ايدييور، بنى حمايه ايدييور؛ اويله ايسه دنيانڭ منّتنى بش پاره‌يه آلمام.

ايكنجى مثال: برادرزاده‌م مرحوم عبد الرحمن، سكز سنه‌دن بَرى بندن آيريلوب دنيانڭ غفلت و أوهاملرينه بولاشديغى حالده، شخصمه قارشى حدّمدن چوق فضله حسنِ ظنّى وارمش. بنده اولميان و أليمدن گلمه‌ين همّتى ايسته‌يور و مدد بكله‌يوردى. قرآنِ حكيمڭ همّتى إمدادينه يتيشدى. حشره دائر اولان اوننجى سوزى، وفاتندن اوچ آى أوّل ألنه يتيشديردى. او سوز اونى معنوى كيرلرندن و أوهام و غفلتدن تميزله‌مكله برابر؛ عادتا مرتبۀِ ولايته چيقمش گبى، وفاتندن أوّل يازديغى مكتوبنده اوچ ظاهر كرامت إظهار ايتمش. يگرمى يدنجى مكتوبڭ فقره‌لرى ايچنده درج ايديلمش، مراجعت اولونسون.

اوچنجى مثال: بوردورلى حسن أفندى إسمنده أهلِ قلب بر آخرت قارداشم و طلبه‌م واردى. بڭا قارشى حدّمدن چوق فضله حسنِ ظن ايده‌رك، بيوك بر وليدن همّت بكله‌مك گبى بيچاره بندن مدد بكله‌يوردى. بردن بره هيچ مناسبت يوقكن، اوتوز ايكنجى سوزى بوردور كويلرنده اوطوران بريسنه مطالعه ايتمك اوزره ويردم. صوڭره حسن أفندى خاطريمه گلدى، ديدم: ”شايد بوردوره گيدرسه‌ڭ حسن أفندى‌يه وير، بش آلتى گون مطالعه ايتسين.“ او آدم گيتمش، طوغريدن طوغرى‌يه حسن أفندى‌يه ويرمش. حسن أفندينڭ أجلى اوتوز قرق گون قالمشدى. غايت صوصامش بر آدمڭ، آبِ كوثر گبى طاتلى صويه راست گليركن ياپيشمه‌سى گبى؛ اويله ده اوتوز ايكنجى سوزه ياپيشمش، متماديًا مطالعه ياپه ياپه و تفيّض ايده ايده، خصوصًا اوچنجى موقفنده‌كى محبّت اﷲ بحثنده، تماميله دردينه دوا بولمش و بر قطبِ أعظمدن بكله‌ديگى فيضى اونده بولمش. صاغلام اولارق جامعه گيتمش، نماز قيلمش، اوراده روحنى رحمانه تسليم أيله‌مش (رحمة اﷲ عليه).