مكتوبات | يگرمى سكزنجى مكتوب | 547
(492-559)

ايكنجى جهت، پادشاهڭ إحساناتِ خصوصيه‌سيدر و أوامرِ خاصّه‌سيدر كه؛ عمومى قانونڭ فوقنده، بر فرده إحسان ايدر، إلتفات ايدر، أمر ويرر.


ايشته بو تمثيل گبى؛ ذاتِ واجب الوجود و خالقِ حكيم و رحيمڭ عمومى ربوبيت و شمولِ رحمتى نقطه‌سنده هر شى حصّه‌داردر. هر شيئڭ حصّه‌سنه إصابت ايدن جهتده، خصوصى اونڭله مناسبتداردر. هم قدرت و إراده و علمِ محيطى ايله هر شيئه تصرّفاتى، هر شيئڭ أڭ جزئى ايشلرينه مداخله‌سى، ربوبيتى واردر. هر شى، هر شأننده اوڭا محتاجدر. اونڭ علم و حكمتيله ايشلرى گورولور، تنظيم ايديلير. نه طبيعتڭ حدّى وار كه، او دائرۀِ تصرّفِ ربوبيتنده صاقلانسين و تأثير صاحبى اولوب مداخله ايتسين و نه ده تصادفڭ حقّى وار كه، او حسّاس ميزانِ حكمت دائره‌سنده‌كى ايشلرينه قاريشسين. رساله‌لرده يگرمى يرده قطعى حجّتلرله تصادفى و طبيعتى نفى ايتميشز و قرآن قلنجيله إعدام ايتمشز، مداخله‌لرينى محال گوسترمشز. فقط ربوبيتِ عامّه‌ده‌كى دائرۀِ أسبابِ ظاهريه‌ده، أهلِ غفلتڭ نظرنده حكمتى و سببى بيلينمه‌ين ايشلرده، تصادف نامنى ويرمشلر. و حكمتلرى إحاطه ايديلمه‌ين بعض أفعالِ إلٰهيه‌نڭ قانونلرينى (طبيعت پرده‌سى آلتنده گيزلنمش) گوره‌مه‌مشلر، طبيعته مراجعت ايتمشلر.


ايكنجيسى، خصوصى ربوبيتيدر و خاص إلتفات و إمدادِ رحمانيسيدر كه، عمومى قانونلرڭ تضييقاتى آلتنده تحمّل ايده‌مه‌ين فردلرڭ إمدادينه رحمٰن رحيم إسملرى إمداده يتيشيرلر. خصوصى بر صورتده معاونت ايدرلر، او تضييقاتدن قورتاريرلر. اونڭ ايچون هر ذى‌حيات، خصوصًا إنسان، هر آنده اوندن إستمداد ايدر و مدد آلابيلير.


ايشته بو خصوصى ربوبيتنده‌كى إحساناتى، أهلِ غفلته قارشى ده تصادف آلتنه گيزلنمز و طبيعته حواله ايديلمز.


سس يوق