لمعه‌لر | طوقوزنجى لمعه | 126
(119-133)

دردنجى سؤالڭز: يعنى سزڭ دگل عُمَر أفندينڭ سؤالى كه؛ بدبخت بر دوقتور، حضرتِ عيسى عليه السلامڭ پدرى وارمش دييه (حاشيه) ديوانه‌جه‌سنه بر تأويل ايله بر آيتدن كندينه گويا شاهد گوسترييور.


او بيچاره آدم بر زمان حروفِ مقطّعه ايله بر خطّ ايجادينه چاليشييوردى. هم پك حرارتلى چاليشييوردى. او وقت آڭلادم كه؛ او آدم زنديقلرڭ طورندن حسّ ايتمش كه، حروفاتِ إسلاميه‌نڭ قالديريلماسنه تشبّث ايده‌جكلر. او آدم گويا او سَيْله قارشى بر خدمت ايده‌جگم دييه چوق بيهوده چاليشمش. شيمدى بو مسئله‌ده و هم ايكنجى مسئله‌سنده ينه زنديقلرڭ أساساتِ إسلاميه‌يه قارشى مدهش هجومنى حسّ ايتمش كه، بويله معناسز تأويلات ايله بر مصالحه يولنى آچمق ايستديگنى ظن ايدييورم.


{اِنَّ مَثَلَ عِيسٰى عِندَ اﷲِ كَمَثَلِ اٰدَمَ} گبى نصوصِ قطعيه ايله حضرتِ عيسى عليه السلام پدرسز اولديغى قطعيتى واركن، تناسلده‌كى بر قانونڭ مخالفتنى غيرِ ممكن تلقّى ايتمكله، واهى تأويلات ايله بو متين و أساسلى حقيقتى دگيشديرمگه تشبّث ايدنلرڭ سوزينه أهمّيت ويريلمز و أهمّيته دگمز. چونكه هيچ بر قانون يوقدر كه، شذوذلرى و نادرلرى بولونماسين و خارجنه چيقمش فردلر بولونماسين. و هيچ بر قاعدۀِ كلّيه يوقدر كه، خارقه فردلر ايله تخصيص ايديلمسين. زمانِ آدمدن بَرى بر قانوندن هيچ بر فرد شذوذ ايتمه‌مك و خارجنه چيقمه‌مق اولاماز.


----------------------------------------------------------


(حاشيه: نوعِ بشرڭ بر ربعنڭ باشنه رئيس اولارق گچن و نوعِ بشردن نوعِ ملائكه‌يه بر جهتده إنتقال ايدن و أرضى بيراقوب سماواتى وطن إتّخاذ ايدن خارقه بر فردِ إنسانى بو خارقه وضعيتلرى، قانونِ تناسلڭ خارقه بر صورتنى إقتضا ايدركن؛ قانونِ تناسلڭ شبهه‌لى، مجهول، غيرِ فطرى، بلكه أدنا بر طرز ايله او قانون ايچنه آلمق، هيچ ياقيشمديغى گبى، هيچ مجبوريت ده يوقدر. هم صراحتِ قرآنيه تأويل قالديرماز. يوز جهتده زده‌له‌نن قانونِ تناسلڭ تعميرى حسابنه؛ هيچ بر جهتده زده‌لنمه‌ين و تناسلڭ خارجنده بولونان قانونِ جنسيتِ مَلك، هم قانونِ صراحتِ قرآنيه گبى قوّتلى قانونلر ناصل تخريب ايديلير؟


سس يوق