لمعه‌لر | طوقوزنجى لمعه | 129
(119-133)

ايشته بو گبى حكمتلر اونڭ حرام اولماسنه و نهىِ إلٰهى تعلّقنه بر حكمت اولمشدر. حكمت هر فردده و هر وقتده بولونمق لازم دگلدر. او حكمتڭ تبدّلى ايله علّت دگيشمز. علّت دگيشمزسه حكم دگيشمز. ايشته بو قاعده‌يه گوره او بيچاره آدمڭ نه قدر شريعتڭ روحندن اوزاق قونوشديغى آڭلاشيلسين. شريعت نامنه اونڭ سوزينه أهمّيت ويريلمز. خالقڭ چوق عقلسز فيلسوفلر صورتنده حيوانلرى واردر.


*****

(محيى الدينِ عرب حقّنده‌كى سؤالڭ جوابنه ذيلدر)

سؤال: محيى الدينِ عرب وحدت الوجود مسئله‌سنى، أڭ يوكسك بر مرتبه تلقّى ايتديگى گبى، أهلِ عشق بر قسم أولياءِ عظيمه دخى اوڭا إتّباع ايتمشلر. بو مسئله‌نڭ أڭ يوكسك مرتبه اولماديغنى، هم حقيقى اولماديغنى، بلكه بر درجه أهلِ سكر و إستغراقڭ و أصحابِ شوق و عشقڭ مشربى اولديغنى دييورسڭ. اويله ايسه مختصرًا، سرِّ وراثتِ نبوّتله و قرآنڭ صراحتيله گوستريلن توحيدڭ يوكسك مرتبه‌سى هانگيسيدر؟ گوستر.


الجواب: بنم گبى، هيچ أندر هيچ عاجز بر بيچاره‌نڭ قيصه فكريله، بو يوكسك مرتبه‌لرى محاكمه ايتمك، يوز درجه حدّمڭ فوقنده‌در. يالڭز قرآنِ حكيمڭ فيضندن گلن، غايت مختصر بر ايكى نكته سويله‌يه‌جگم. بلكه بو مسئله‌ده فائده‌سى اولاجق


سس يوق

لمعه‌لر