لمعه‌لر | اون برنجى لمعه | 159
(148-165)

ايشته بويله حقيقت و شريعتڭ بر قهرمانى اولان بر ذاتڭ بو حكمى گوسترييور كه: سنّتِ سنيه، سعادتِ داريْنڭ تمل طاشيدر و كمالاتڭ معدنى و منبعيدر.


اَللّٰهُمَّ ارْزُقْنَا اِتِّبَاعَ السُّنَّةِ السَّنِيَّةِ


رَبَّنَا اٰمَنَّا بِمَا اَنْزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ


اوننجى نكته: {قُلْ اِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اﷲَ فَاتَّبِعُونِى يُحْبِبْكُمُ اﷲُ} آيتنده إعجازلى بر ايجاز واردر. چونكه چوق جمله‌لر، بو اوچ جمله‌نڭ ايچنده درج ايديلمشدر. شويله كه: شو آيت دييور كه: اللّٰهه (جلّ جلاله) ايمانڭز وارسه، ألبته اللّٰهى سَوه‌جكسڭز. مادام اللّٰهى سَورسڭز، اللّٰهڭ سَوْديگى طرزى ياپاجقسڭز. و او سَوْديگى طرز ايسه، اللّٰهڭ سَوْديگى ذاته بڭزه‌مليسڭز. اوڭا بڭزه‌مك ايسه، اوڭا إتّباع ايتمكدر. نه وقت اوڭا إتّباع ايتسه‌ڭز، اﷲ ده سزى سَوه‌جك. ذاتًا سز اللّٰهى سَورسڭز، تا كه اﷲ ده سزى سوسين.“


ايشته بتون بو جمله‌لر، شو آيتڭ يالڭز مجمل و قيصه بر مئاليدر. ديمك اولويور كه؛ إنسان ايچون أڭ مهمّ عالى مقصد، جنابِ حقّڭ محبّتنه مظهر اولماسيدر. بو آيتڭ نصّيله گوسترييور كه؛ او مطلبِ أعلانڭ يولى، حبيب اللّٰهه إتّباعدر و سنّتِ سنيه‌سنه إقتدا‌در. بو مقامده ”اوچ نقطه“ إثبات ايديلسه، مذكور حقيقت تماميله تظاهر ايدر.


برنجى نقطه: بشر، فطرةً شو كائناتڭ خالقنه قارشى حدسز بر محبّت اوزرينه ياراديلمشدر. چونكه فطرتِ بشريه‌ده جماله قارشى بر محبّت و كماله قارشى پرستش ايتمك و إحسانه قارشى سومك واردر. جمال و كمال و إحسان درجاتنه گوره، او محبّت تزايد ايدر. عشقڭ أڭ منتها درجه‌سنه قدر گيدر. هم بو كوچك إنسانڭ كوچوجك قلبنده، كائنات قدر بر عشق يرلشير. أوت قلبڭ مرجمك قدر بر صندوقچه‌سى اولان قوّۀِ حافظه، بر كتبخانه حكمنده بيڭلر كتاب قدر يازى، ايچنده يازيلماسى گوسترييور كه: قلبِ إنسان، كائناتى ايچنه آلابيلير و او قدر محبّت طاشييه‌بيلير. مادام فطرتِ بشريه‌ده إحسان و جمال و كماله قارشى بويله حدسز بر إستعدادِ محبّت واردر. و مادام بو كائناتڭ خالقى، كائناتده تظاهر ايدن آثاريله، بِالبداهه تحقّقى ثابت اولان حدسز جمالِ مقدّسى؛ بو موجوداتده تظاهر ايدن نقوشِ صنعتيله بِالضروره ثبوتى تحقّق ايدن حدسز كمالِ قدسيسى؛ و بتون ذى‌حياتلرده تظاهر ايدن حدسز أنواعِ إحسان و إنعاماتيله بِاليقين و بلكه بِالمشاهده وجودى تحقّق ايدن حدسز إحساناتى واردر. ألبته ذى‌شعورلرڭ أڭ جامعى و أڭ محتاجى و أڭ متفكّرى و أڭ مشتاقى اولان بشردن، حدسز بر محبّتى إقتضا ايدييور. أوت هر بر إنسان، او خالقِ ذو الجلاله قارشى حدسز بر محبّته مستعد اولديغى گبى، او خالق دخى هركسدن زياده جمال و كمال و إحساننه قارشى حدسز بر محبوبيته مستحقدر. حتّى إنسانِ مؤمنده حياتنه و بقاسنه و وجودينه و دنياسنه و نفسنه و موجوداته قارشى درلو درلو محبّتلرى و شديد علاقه‌لرى، او إستعدادِ محبّتِ إلٰهيه‌نڭ ترشّحاتيدر. حتّى إنسانڭ متنوّع حسّياتِ شديده‌سى، او إستعدادِ محبّتڭ إستحاله‌لريدر و باشقه شكللره گيرمش رشحه‌لريدر.

سس يوق