ايشته أى كندينى إنسان ظن ايدن إنسان! مادام ماهيتڭ بويله‌در؛ سنى ياپان آنجق او ذات اولابيلير كه: دنيا و آخرت برر منزل، أرض و سما برر صحيفه، أزل و أبد دون و يارين حكمنده اولارق تصرّف ايدن بر ذات اولابيلير. اويله ايسه إنسانڭ معبودى و ملجئى و خلاصكارى او اولابيلير كه؛ أرض و سمايه حكم ايدر، دنيا و عقبا ديزگينلرينه مالكدر.

ايكنجى رمز: بعض أبلهلر وار كه، گونشى طانيمدقلرى ايچون، بر آيينه‌ده گونشى گورسه، آيينه‌يى سومگه باشلار. شديد بر حسّ ايله اونڭ محافظه‌سنه چاليشير. تا كه ايچنده‌كى گونشى غائب اولماسين. نه وقت او أبله؛ گونش، آيينه‌نڭ ئولمه‌سيله ئولمه‌ديگنى و قيريلمه‌سيله فنا بولماديغنى درك ايتسه، بتون محبّتنى گوكده‌كى گونشه چويرر. او وقت آڭلار كه، آيينه‌ده گورولن گونش؛ آيينه‌يه تابع دگل، بقاسى اوڭا متوقّف دگل.. بلكه گونشدر كه، او آيينه‌يى او طرزده طوتويور و اونڭ پارلاماسنه و نورينه مدد ويرييور. گونشڭ بقاسى اونڭله دگل؛ بلكه آيينه‌نڭ حياتدار پارلاماسنڭ بقاسى، گونشڭ جلوه‌سنه تابعدر.

أى إنسان! سنڭ قلبڭ و هويت و ماهيتڭ، بر آيينه‌در. سنڭ فطرتڭده و قلبڭده بولونان شديد بر محبّتِ بقا، او آيينه ايچون دگل و او قلبڭ و ماهيتڭ ايچون دگل.. بلكه او آيينه‌ده إستعداده گوره جلوه‌سى بولونان باقئِ ذو الجلالڭ جلوه‌سنه قارشى محبّتڭدر كه، بلاهت يوزندن او محبّتڭ يوزى باشقه يره دونمش. مادام اويله‌در. {يَا بَاقِى اَنْتَ اْلبَاقِى} دى. يعنى مادام سن وارسڭ و باقيسڭ؛ فنا و عدم نه ايسترسه بزه ياپسين، أهمّيتى يوق!..

اوچنجى رمز: أى إنسان! فاطرِ حكيمڭ سنڭ ماهيتڭه قويديغى أڭ غريب بر حالت شودر كه: بعضًا دنيايه يرلشه‌مييورسڭ. زندانده بوغازى صيقيلمش آدم گبى ”اوف، اوف“ دييوب دنيادن داها گنيش بر ير ايستديگڭ حالده، بر ذرّه‌جك بر ايش، بر خاطره، بر دقيقه ايچنه گيروب يرلشييورسڭ. قوجه دنيايه يرلشه‌مه‌ين قلب و فكرڭ، او ذرّه‌جكده يرلشير. أڭ شدّتلى حسّياتڭله او دقيقه‌جق، او خاطره‌جقده طولاشييورسڭ