لمعه‌لر | يگرمى آلتنجى لمعه | 465
(429-498)

ايشته او جلوۀِ رحمتڭ بيڭدن بر جزئى شودر كه: بن او حزنگاهم اولان دره‌دن و او حزن‌أنگيز حالتدن بارلايه دوندم. باقدم كه، قله‌اوڭلى مصطفى نامنده بر گنج، بندن علمِ حاله عائد آبدست و نمازه دائر بر قاچ مسئله‌يى صورمق ايچون گلمش. او وقت مسافرلرى قبول ايتمديگم حالده، اونڭ روحنده‌كى إخلاص و ايلريده رسالۀِ نوره ايده‌جگى قيمتدار خدمتى، (حاشيه ١) گويا حسِّ قبل الوقوع ايله روحم او گنجڭ روحنده اوقودى. اونى گرى‌يه چويرمدم، قبول ايتدم. (حاشيه ٢) صوڭره تبيّن ايتدى كه، رسالۀِ نور خدمتنده و بندن صوڭره خير الخَلَف اولارق، بر وارثِ حقيقى وظيفه‌سنى تام يرينه گتيره‌جك اولان عبد الرحمن يرينه، جنابِ حق مصطفى‌يى نمونه اولارق بڭا گوندرمش كه؛ سندن بر عبد الرحمن آلدم، مقابلنده بو گورديگڭ مصطفى گبى اوتوز عبد الرحمن او وظيفۀِ دينيه‌ده سڭا هم طلبه، هم برادرزاده، هم أولادِ معنوى، هم قارداش، هم فداكار آرقداش ويره‌جگم. أوت ِﷲ الحمد اوتوز عبد الرحمانى ويردى. او وقت ديدم: أى آغلايان قلبم! مادام بو نمونه‌يى گوردڭ و اونڭله او معنوى ياره‌لرڭ أڭ مهمّنى تداوى ايتدى؛ سائر بتون سنى متأثّر ايدن ياره‌لرى ده تداوى ايده‌جگنه قناعتڭ گلمليدر


------------------------------------------------------------------


(حاشيه ١: ايشته او مصطفى‌نڭ كوچك قارداشى اولان كوچك على كندى گوزل، صحّتلى قلميله يدى يوزدن زياده نور رساله‌لرينى يازمقله تماميله بِالفعل بر عبد الرحمن اولديغى گبى، متعدّد عبد الرحمانلرى ده يتيشديردى.
(حاشيه ٢: الحقّ، او يالڭز قبوله دگل، بلكه إستقباله لايق (❊) اولديغنى گوستردى. (❊): رسالۀِ نورڭ برنجى شاكردى مصطفى‌نڭ إستقباله لياقتنه دائر استاديمڭ حكمنى تصديق ايدن بر حادثه: قربان عرفه‌سندن بر گون أوّل استادم گزمگه گيده‌جكدى. آت گتيرمك اوزره بنى گوندرديگى زمان، استاديمه ديدم: ”سن آشاغى‌يه اينمه، بن قپويى آرقه‌سندن اورتوب اودونلقدن چيقه‌جغم.“ استادم: ”خاير“ ديدى؛ ”سن قپودن چيق“ دييه‌رك آشاغى‌يه ايندى. بن قپودن چيقدقدن صوڭره قپويى آرقه‌سندن سورگوله‌دى. بن گيتدم، كنديسى ده يوقارى‌يه چيقدى. صوڭره ياتمش... بر مدّت صوڭره قله‌اوڭلى مصطفى، حاجى عثمانله برابر گلمشلر. استادم هيچ كيمسه‌يى قبول ايتمييوردى و ايتميه‌جكدى. خصوصًا او وقت ايكى آدمى برابر هيچ ياننه آلماز گرى چويرردى. حالبوكه بو مقامده بحث ايديلن قارداشمز قله‌اوڭلى مصطفى، حاجى عثمانله گلنجه، قپو گويا لسانِ حال ايله اوڭا ديمش كه: ”استادڭ سنى قبول ايتميه‌جك فقط بن سڭا آچيلاجغم“ دييه‌رك آرقه‌سندن سورگولنمش قپو كندى كندينه مصطفى‌يه آچيلمش. ديمك استاديمڭ اونڭ حقّنده ”مصطفى إستقباله لايقدر“ دييه سويله‌ديگى سوزى إستقبال گوسترديگى گبى، قپو ده بوڭا شاهد اولمشدر. خسرو أوت خسروڭ يازديغى طوغريدر، تصديق ايدييورم. قپو بو مبارك مصطفى‌يى بنم بدلمه هم إستقبال ايتدى، هم ده قبول ايتدى. سعيد النورسى

سس يوق