لمعه‌لر | يگرمى آلتنجى لمعه | 474
(429-498)

هم او غفلتكارانه حالتِ مدهشه‌دن هيچه اينن أذواقِ حيات و بتون بتون چكيلوب قورويان أمللر و أڭ طار بر دائره ايچنده صيقيشوب قالان بلكه محو اولان شخصمه عائد نعمتلر، لذّتلر بردن (باشقه رساله‌لرده قطعى بر صورتده إثبات ايتديگمز گبى) نورِ ايمان ايله قلبڭ أطرافنده‌كى او طار دائره‌يى اويله گنيشلتديردى كه، كائناتى ايچنه آلدى و او خورخور باغچه‌سنده قورومش و لذّتنى قاچيرمش نعمتلر يرنده، دارِ دنيا و دارِ آخرتى برر سفرۀِ نعمت و برر طبلۀِ رحمت شكلنه گتيردى. گوز، قولاق، قلب گبى، اون دگل، يوز جهازاتِ إنسانيه‌نڭ هر برينى، غايت اوزون بر أل صورتنده، هر مؤمنڭ درجه‌سى نسبتنده او ايكى سفرۀِ رحمانه اوزاتوب، هر طرفندن نعمتلرى طوپلايه‌جق بر طرزده گوسترديگندن؛ هم بو علوى حقيقتى إفاده، هم او حدسز نعمته شكر ايچون او وقت بويله ديمشدم:


اَلْحَمْدُ ِﷲِ عَلٰى نُورِ اْلاِيمَانِ الْمُصَوِّرِ للِدَّارَيْنِ مَمْلُوؤَتَيْنِ مِنَ النِّعْمَةِ وَ الرَّحْمَةِ لِكُلِّ مُؤْمِنٍ حَقًّا يَسْتَفِيدُ مِنْهُمَا بِحَوَاسِّهِ الْكَثِيرَةِ الْمُنْكَشِفَةِ بِاِذْنِ خَالِقِهِ

يعنى: ”دنيا و آخرتى نعمت و رحمتله طولديرمش بر صورتده، حقيقى مؤمنلرڭ نورِ ايمان و إسلاميتله إنكشاف و إنبساط ايتمش بتون حاسّه‌لرينڭ أللريله او ايكى معظّم سفره‌دن إستفاده‌يى تأمين ايدن و گوسترن نورِ ايمان نعمتنڭ مقابلنه، او ايمانى بڭا ويرن خالقمه، بتون ذرّاتِ وجودمله دنيا و آخرت طولوسى حمد و شكر، أليمدن گلسه ياپارم“ ديمكدر. مادام ايمان بو عالمده بو تأثيراتِ عظيمه‌يى ياپار؛ ألبته دارِ بقاده اويله ثمرات و فيوضاتى اولاجق كه، بو دنياده‌كى عقل ايله اونلر إحاطه ايديلمز و تعريف ايديلمز

سس يوق