مأيوسانه باشمى أگدم؛ بردن {حَسْبُنَا اﷲُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ} إمداديمه گلدى، ”بنى دقّتله اوقو!“ ديدى. بن ده گونده بش يوز دفعه اوقودم. اوقودقجه، يالڭز علم اليقين ايله دگل، عين اليقين ايله چوق قيمتدار أنوارندن طوقوز مرتبۀِ حسبيه بڭا إنكشاف ايتدى.

برنجى مرتبۀِ نوريۀِ حسبيه: بنده‌كى عشقِ بقا؛ بنده‌كى بقايه دگل، بلكه سببسز و بِالذّات محبوب اولان كمالِ مطلق صاحبى، ذاتِ ذو الكمالڭ و ذو الجلالڭ بر إسمنڭ بر جلوه‌سنڭ ماهيتمده بر گولگه‌سى بولونديغندن، فطرتمده او كاملِ مطلقڭ وارلغنه و كمالنه و بقاسنه متوجّه اولان محبّتِ فطريه، غفلت يوزندن يولنى شاشيرمش، گولگه‌يه ياپيشمش، آيينه‌نڭ بقاسنه عاشق اولمشدى. {حَسْبُنَا اﷲُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ} گلدى، پرده‌يى قالديردى. گوردم و حسّ ايتدم و حقّ اليقين ذوق ايتدم كه؛ بقامڭ لذّتى و سعادتى، عينًا و داها مكمّل بر طرزده باقئِ ذو الكمالڭ بقاسنه و بنم ربّم و إلٰهم اولديغنه، تصديق و ايمانمده و إذعانمده واردر. بونڭ أدلّه‌سى، ذوى الاَحْساسى حيرتده بيراقه‌جق غايت درين و دقيق اون ايكى هم هملر و شعورِ ايمانلر ايله رسالۀِ حسبيه‌ده بيان ايديلمشدر.

ايكنجى مرتبۀِ نوريۀِ حسبيه: فطرتمده‌كى حدسز عجزمله برابر، إختيارلق و غربت و كيمسه‌سزلك و تجريدم ايچنده؛ أهلِ دنيا دسيسه‌لريله، جاسوسلريله بڭا هجوم ايتدكلرى هنگامده قلبمه ديدم: ”أللرى باغلى، ضعيف و خسته بر تك آدمه اوردولر تعرّض ايدييور. بنم ايچون بر نقطۀِ إستناد يوق مى؟“ دييه {حَسْبُنَا اﷲُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ} آيتنه مراجعت ايتدم. بڭا او آيت بيلديردى كه: إنتسابِ ايمانى وثيقه‌سيله قديرِ مطلق اويله بر سلطانه إنتساب ايدرسڭ كه؛ زمين يوزنده هر بهارده درت يوز بيڭ ملّتدن مركّب نباتات و حيوانات اوردولرينڭ بتون جهازاتلرينى كمالِ إنتظام ايله ويرمكله برابر، باشده إنسان اولارق، حيواناتڭ معظّم اوردوسنڭ بتون أرزاقلرينى، دگل مدنى إنسانلرڭ صوڭ زمانلرده كشف ايتدكلرى أت و شكر و سائر طعاملرڭ خلاصه‌لرى گبى، بلكه يوز درجه او مدنى خلاصه‌لردن داها مكمّل و بتون طعاملرڭ هر نوعندن تخم و چكردك دينيلن رحمانى خلاصه‌لره قويوب؛ و او خلاصه‌لرى دخى، اونلرڭ پيشيرمه‌لرينه و إنبساطلرينه دائر قدرى تعريفه‌لر ايچنده صاروب، محافظه ايچون كوچك صندوقچه‌لره قويوب، توديع ايدر. او صندوقچه‌لرڭ ايجادى، {كُنْ} أمرنده بولونان ”كاف نون“ فابريقه‌سندن او قدر چابوق و قولاى و چوقلقله اولور كه؛ قرآن دير: ”خالق أمر ايدر، ميدانه گلير.“ مادام سن، إنتسابِ ايمانى تذكره‌سيله بويله بر نقطۀِ إستناد بولابيلديگڭدن، حدسز بر قوّته و قدرته طايانه‌بيليرسڭ. بن ده آيتدن بو درسمى آلدقجه اويله بر قوّۀِ معنويه‌يى بولدم كه؛ دگل شيمديكى دشمنلريمه، بلكه دنيايه ميدان اوقويه‌بيلير بر إقتدارِ ايمانى حسّ ايده‌رك، بتون روحمله برابر {حَسْبُنَا اﷲُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ} ديدم