دردنجى مرتبۀِ نوريۀِ حسبيه: بر وقت إختيارلق، غربت، خسته‌لق، مغلوبيت گبى وجوديمى صارصان عارضه‌لر، بر غفلت زمانمه راست گلوب شدّتله علاقه‌دار و مفتون اولديغم وجوديمى، بلكه مخلوقاتڭ وجودلرينى ”عدمه گيدييور“ دييه أليم بر أنديشه ويرركن، ينه بو آيتِ حسبيه‌يه مراجعت ايتدم. ديدى: ”معنامه دقّت ايت و ايمان دوربينيله باق!“ بن ده باقدم و ايمان گوزيله گوردم كه: بو ذرّه‌جك وجودم، هر مؤمنڭ وجودى گبى حدسز بر وجودڭ آيينه‌سى و نهايتسز بر إنبساط ايله حدسز وجودلرى قزانماسنه بر وسيله و كندندن داها قيمتدار باقى، متعدّد وجودلرى ميوه ويرن بر كلمۀِ حكمت بولونديغنى و منسوبيت جهتيله بر آن ياشامسى، أبدى بر وجود قدر قيمتدار اولديغنى علم اليقين ايله بيلدم. چونكه شعورِ ايمان ايله بو وجودم واجب الوجودڭ أثرى و صنعتى و جلوه‌سى اولديغنى آڭلامقله، وحشى أوهامدن و حدسز فراقلردن و حدسز مفارقت و فراقلرڭ ألملرندن قورتولوب؛ موجوداته، خصوصًا ذى‌حياتلره تعلّق ايدن أفعال و أسماءِ إلٰهيه عددنجه اخوّت رابطه‌لريله مناسبت پيدا أيلديگم بتون سَوْديگم موجوداته موقّت بر فراق ايچنده دائمى بر وصال وار اولديغنى بيلدم. ايشته ايمان ايله و ايمانده‌كى إنتساب ايله، هر مؤمن گبى، بو وجودم دخى حدسز وجودلرڭ فراقسز أنوارينى قزانير؛ كندى گيتسه ده اونلر آرقه‌ده قالديغندن كنديسى قالمش گبى ممنون اولور.

خلاصه: ئولوم فراق دگل، وصالدر، تبديلِ مكاندر، باقى بر ميوه‌يى سنبل ويرمكدر