لمعه‌لر | يگرمى آلتنجى لمعه | 471
(429-498)

فقط او ياڭليشلقدن و او ياقيجى وضعيتدن بر حقيقت قپوسى آچيلدى. و او حقيقتى تام قبول ايتمگه نفس خاضرلاندى. أوت ناصلكه بر دمير آتشه صوقولور؛ تا يوموشاسين، گوزل و منفعتدار بر شكل ويريلسين. اويله ده او حزن‌أنگيز حالت و او دهشتلى وضعيت آتش اولدى، نفسمى يوموشاتدى. قرآنِ معجز البيان، مذكور آيتڭ حقيقتيله، حقائقِ ايمانيه‌نڭ فيضنى تام اوڭا گوستردى، قبول ايتديردى. أوت ِﷲ الحمد شو آيتڭ حقيقتى، ايمان فيضيله (يگرمنجى مكتوب گبى رساله‌لرده قطعى إثبات ايتديگمز گبى) هركسڭ قوّتِ ايمانيه‌سى نسبتنده إنكشاف ايدن اويله بر نقطۀِ إستناد روحه و قلبه ويردى كه؛ او وضعيتڭ دهشتندن يوز درجه زياده قورقونج، ضررلى مصيبتلره قارشى گله‌بيلير بر قوّتى، ايمانِ بِاللّٰهدن ويردى. و شويله إخطار ايتدى كه: سنڭ خالقڭ اولان شو مملكتڭ مالكِ حقيقيسنڭ أمرينه هر شى مسخّردر، هر شيئڭ ديزگينى اونڭ ألنده‌در، اوڭا إنتسابڭ يتر


او خالقمه طايانوب طانيدقدن صوڭره، دشمن صورتنى آلان بتون شيلر، دشمنلقلرينى ترك ايتديلر؛ آغلاتديران حزين حاللر، بنى نشئه‌لنديرمگه باشلاديلر. هم چوق رساله‌لرده قطعى برهانلرله ده إثبات ايتديگمز گبى، او حدسز آرزولره قارشى ايمانِ بِالآخرتدن گلن نور ايله اويله بر نقطۀِ إستمداد ويردى كه؛ دگل كوچوجك و موقّت، قيصه، دنيوى أحبابلره قارشى آرزو و رابطه‌لريمه، بلكه أبد الآبادده، عالمِ بقاده، سعادتِ أبديه‌ده حدسز اوزون آرزولريمه كافى گله‌بيلير بر نقطۀِ إستمداد ويردى. چونكه بر جلوۀِ رحمتيله، موقّت بر مسافرخانه‌سى اولان بو دنيانڭ بر منزلى اولان شو زمينڭ يوزنده، او مسافرلرينى بر ايكى ساعت سَوينديرمك ايچون، بهار سفره‌سنده حدّ و حسابه گلمز صنعتلى، شيرين نعمتلرينى، هر بهارده إحسان ايدوب بر قهوه‌آلتى حكمنده او مسافرلره يديردكدن صوڭره، مسكنِ أبديلرنده سكز دائمى جنّتى حدسز بر زمانده، حدسز أنواعِ نعمتيله طولديروب عبادينه إحضار ايدن بر رحمٰن الرحيمڭ رحمتنه ايمان ايله إستناد ايدوب، إنتسابنى بيلن ألبته اويله بر نقطۀِ إستمداد بولور كه؛ أڭ أدنا درجه‌سى، حدسز أبدى أمللره مدد ويروب إدامه ايدر

سس يوق