لمعه‌لر | يگرمى يدنجى لمعه | 554
(499-579)

عجبا اون سنه ظلمًا إختلاطدن، مخابره‌دن منع ايديلمش و ترصّد آلتنده دائما إزعاج ايديلن و قارداشنه درت سنه‌ده آنجق بر مكتوب يازان بر آدم، كيم ايله و هانگى واسطه ايله قيمتدار أثرلرينى ضياعه اوغراتمامق شرطيله آنقره‌يه گوندروب سوزينى ديڭلتديرسين، نشر ايده‌بيلسين؟ خاص و محرم بر دوستنه كندينه مخصوص بر قاچ رساله‌يى گوندرمك ايله إعتراضنامه‌يه إعتراض ايدييور. هم اونبش سنه تدريس ايله وقتمى گچيرديگم وانده يالڭز بر آدمه، دنيايه هيچ بر علاقه‌سى اولميان بر ايكى رسالۀِ ايمانيه‌يى بر يادگار اولارق گوندرممله، قرارنامه‌ده ”نشريات ياپييور، منفى طويغولرله سر آدملرى واسطه‌سيله حسّياتِ دينيه‌يى تحريك ايدييور.“ دييه پك حقلى اولان منعِ محاكمه طلبلريمزى بو بهانه‌لر ايله ردّ ايدوب لزومِ محاكمه‌مزه قرار ويرييور.


هم أڭ غريبى بودر كه: ايكى اوچ رساله‌مه محرم ديديگمڭ سببنى ايضاح ايدركن ديمشم كه: بو محرملردن بر ايكيسى أحوالِ روحيه‌مه و إخلاصه عائد اولديغندن، باشقه‌لره گوسترمك ريا و غروره مدار اولاجغندن، محرمدر ديمشم. بر ايكى رساله ده، بڭا ظلم ايدن بر قاچ مأمورلره قارشى بر شكوا اولمق و أسكيدن آوروپايه قارشى يازديغم جوابلرى بو زمانده سوءِ تفهّمه اوغراتمامق و ياڭليش معنا ويريلمه‌مك و حقّمده بهانه آرايانلرڭ أللرينه گچمه‌مك ايچون محرم دييوب نشر ايتمه‌ميشم. بنم بو ايضاحمى قرارنامه‌ده ”كنديسى ده بر ايكى أثرينه محرم ديمكله مضر اولديغنى إعتراف ايدييور“ دييه غايت تُحَفْ بر تأويل ايله بنى إتهام آلتنه آلمشلر. ايشته بو حاله قارشى {لِكُلِّ مُصِيبَةٍ اِنَّا ِﷲِ وَ اِنَّا اِلَيْهِ رَاجِعُونَ} ديمكدن باشقه چاره قالمامشدر.


سس يوق