ايشته ايمان و ايمانده‌كى شعور و إنتساب ايله بو مذكور باقى، معنوى وجودلره صاحب اولونه‌بيلير. ايمان اولمازسه، بتون او وجودلردن محروم اولمقله برابر ظاهرى وجودى دخى اونڭ حقّنده عدمه و هيچلگه گيدر گبى ضايع اولور

بر زمان بهار چيچكلرينڭ چابوق محو اولمالرينه چوق يازيغم گلييوردى؛ حتّى او نازنينلره آجييوردم. بوراده بيان ايديلن حقيقتِ ايمانيه گوستردى كه، او چيچكلر عالمِ معناده چكردكلردر. سابقًا بيان ايتديگمز روحدن باشقه بتون او وجودلرى ميوه ويرن برر آغاج، برر سنبل حكمنده نورِ وجود نقطه‌سنده قزانجلرى بره يوزدر. ظاهرى وجودلرى محو اولماز، صاقلانير. هم باقى اولان حقيقتِ نوعيه‌سنڭ تازه‌له‌نن صورتلريدر. گچن بهارده ياپراق، چيچك، ميوه گبى موجوداتى، بو بهارده‌كينڭ مِثليدرلر. فرق يالڭز إعتباريدر. او إعتبارى فرق دخى، بو حكمت كلمه‌لرينه و رحمت سوزلرينه و قدرت حرفلرينه آيرى آيرى، متعدّد معنالرى ويرديرمك ايچوندر بيلدم. يازيقلر يرنده ”ما شاء اﷲ، بارك اﷲ“ ديدم