ايشته ايمانڭ شعوريله و ايمان رابطه‌سيله، أرض و سماوات صنعتكارينه إنتساب نقطه‌سنده گوكلرى ييلديزلرله، زمينى چيچكلر و گوزل مخلوقلرله ياپان، سوسلنديرن و بويله هر بر صنعتده يوزر معجزه گوسترن بر صنعتكارڭ أثرِ صنعتى و بويله حدسز خارقه‌لى بر اوسته‌نڭ ياپيليشى اولمق، نه قدر آنتيقه و قيمتدار و شعورى وارسه نه قدر إفتخار ايدر و شرفله‌نير دييه اوزاقدن حسّ ايتدم. خصوصًا او نهايتسز معجزه‌كار اوسته، قوجه سماوات و أرضڭ بيوك كتابنى إنسان گبى كوچك بر نسخه‌ده يازسه، بلكه إنسانى، او كتابه منتخب و مكمّل بر خلاصه ياپسه؛ او إنسان نه قدر بيوك بر شرف، بر كمال، بر قيمته مدار و ايمان ايله مظهر و شعور و إنتساب ايله او شرفه صاحب اولاجغنى بو آيتدن درس آلديغمدن، نيّت و تصوّر جهتنده بتون موجوداتڭ ديللريله {حَسْبُنَا اﷲُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ} ديدم

بشنجى مرتبۀِ نوريۀِ حسبيه: ينه بر وقت حياتم چوق آغير شرائط ايله صارصيلدى. نظرِ دقّتمى عمره و حياته چويردى؛ گوردم: عمرم قوشارق گيدييور؛ آخره ياقينلاشمش حياتم دخى تضييقات آلتنده سونمگه يوز طوتمش. حالبوكه ”حىّ“ إسمنه دائر رساله‌ده ايضاح ايديلن حياتڭ مهمّ وظيفه‌لرى و بيوك مزيتلرى و قيمتدار فائده‌لرى، بويله چابوق سونمگه دگل، بلكه پك اوزون ياشامغه لايقدر دييه متألّمانه دوشوندم. ينه استادم اولان {حَسْبُنَا اﷲُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ} آيتنه مراجعت ايتدم. ديدى: ”سڭا حياتى ويرن ذاتِ حىّ قيّومه گوره حياته باق!“ بن ده باقدم، گوردم كه: حياتمڭ بڭا باقماسى بر ايسه، ذاتِ حىّ و محيى‌يه باقماسى يوزدر. بڭا عائد نتيجه‌سى بر ايسه، خالقمه عائد بيڭدر. او جهت اوزون زمان، بلكه زمان ايسته‌مز؛ بر آن ياشامسى يتر. بو حقيقت، رسالۀِ نورڭ رساله‌لرنده برهانلر ايله ايضاح ايديلديگندن بوراده درت مسئله ايچنده قيصه بر خلاصه‌سى بيان ايديله‌جك