شعاعلر | بشنجى شعا | 187
(180-203)
بِسْمِ اﷲِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

برنجى مسئله: روايتده وار كه: ”آخر زمانڭ أشخاصِ مهمّه‌سندن اولان سفيانڭ ألى دلينه‌جك.“

اﷲ أعْلَم، بونڭ بر تأويلى شودر كه: سفاهت و لهويات ايچون غايت إسراف ايله ألنده مال طورماز، إسرافاته آقار. ضربِ مَثلده دينيلييور كه، ”فلان آدمڭ ألى دليكدر.“ يعنى چوق مسرفدر.


ايشته، سفيان إسرافى تشويق ايتمكله، شدّتلى بر حرص و طمعى (حاشيه) اويانديره‌رق إنسانلرڭ او ضعيف طمارلرينى طوتوب كندينه مسخّر ايدر دييه بو حديث إخطار ايدييور. إسراف ايدن اوڭا أسير اولور، اونڭ دامنه دوشر دييه خبر ويرر.


ايكنجى مسئله: روايتده وار كه: ”آخر زمانڭ دهشتلى بر شخصى، صباح قالقار؛ آلننده (هٰذَا كَافِر) يازيلمش بولونور.“


{اَﷲُ اَعْلَمُ بِالصَّوَابِ} بونڭ تأويلى شودر كه: او سفيان، كندى باشنه فرنكلرڭ سرپوشنى قويوب هركسه ده گيديرر. فقط جبر و قانون ايله تعميم ايتديگندن، او سرپوش دخى سجده‌يه گيتديگى ايچون إن شاء اﷲ إهتدا ايدر، داها هركس (يالڭز ايسته‌ميه‌رك) اونى گيمكله كافر اولماز

سس يوق