شعاعلر | يدنجى شعاع | 280
(210-314)

ايكنجى حقيقت: ”ربوبيتِ مطلقه“در


أوت بتون كائناتده خصوصًا ذى‌حياتلرده و بِالخاصّه تربيه و إعشه‌لرنده هر طرفده عين طرزده و اومولمدق بر صورتده برابر و بربرى ايچنده حكيمانه، رحيمانه بر دستِ غيبى طرفندن اولان بر تصرّفِ عام ألبته بر ربوبيتِ مطلقه‌نڭ ترشّحيدر و ضياسيدر و تحقّقنه بر برهانِ قطعيدر. مادام بر ربوبيتِ مطلقه واردر، ألبته شرك و إشتراكى قبول ايتمز. چونكه او ربوبيتڭ كندى جمالنى إظهار و كمالاتنى إعلان و قيمتلى صنعتلرينى تشهير و گيزلى هنرلرينى گوسترمك گبى أڭ مهمّ مقصد و غايه‌لرى جزئياتده و ذى‌حياتده تمركز و إجتماع ايتديگندن، أڭ جزئى بر شيئه و أڭ كوچك بر ذى‌حياته كندى باشيله مداخله ايدن بر شرك، او غايه‌لرى بوزار و او مقصدلرى خراب ايدر. و ذى‌شعورڭ يوزلرينى او غايه‌لردن و او غايه‌لرى إراده ايدندن چويروب أسبابه صالديغندن و بو وضعيت ربوبيتڭ ماهيتنه بتون بتون مخالف و عداوت اولديغندن، ألبته بويله بر ربوبيتِ مطلقه، هيچ بر جهتله شركه مساعده ايتمز. قرآنڭ كثرتلى تقديساتى و تسبيحاتى و آياتى و كلماتى، بلكه حروفاتى و هيئاتيله متماديًا توحيده إرشاداتى بو بيوك سردن ايلرى گلمشدر


سس يوق