عينًا اويله ده: قيدسز، نهايتسز، نورانى، ذاتى، سرمدى اولان قدرتِ ربّانيه‌ده و برابرنده بتون إنتظاماتڭ و نظاملرڭ و موازنه‌لرڭ منشئى، منبعى، مدارى، مصدرى اولان نهايتسز بر حكمت و غايت حسّاس بر عدالتِ إلٰهيه بولونديغندن و جزئى و كلّى و بيوك و كوچك هر شى و بتون أشيا، او قدرتڭ حكمنه مسخّر و تصرّفنه منقاد اولديغندن، ألبته ذرّه‌لرى قولايجه تدوير و تحريك ايتديگى گبى، ييلديزلرى دخى نظامِ حكمت سرّيله قولايجه دونديرر، چويرر. و بهارده، بر أمر ايله سهولتله بر سينگى إحيا ايتديگى گبى؛ بتون سينكلرڭ طائفه‌لرينى و بتون نباتاتى و حيوانجقلرڭ اوردولرينى، قدرتنده‌كى حكمت و ميزانڭ سرّيله، عين أمرله، عين قولايلقله ديريلتوب ميدانِ حياته سَوق ايدر. و بر آغاجى بهارده چابوق ديريلتمك و كميكلرينه حيات ويرمك گبى، او حكمتلى عدالتلى قدرتِ مطلقه ايله قوجه أرضى و زمين جنازه‌سنى، بهارده او آغاج گبى قولايجه إحيا ايدوب يوز بيڭ چشيد حشرلرڭ مثاللرينى ايجاد ايدر. و بر أمرِ تكوينى ايله أرضى ديريلتديگى گبى، {اِنْ كَانَتْ اِلاَّ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَاِذَاهُمْ جَمِيعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ} فرمانيله يعنى: ”بتون إنس و جنّ، بر تك صيحه و أمر ايله يانمزده ميدانِ حشره حاضر اولورلر

هم {وَمَا اَمْرُ السَّاعَةِ اِلاَّ كَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ} فرمان ايتمه‌سيله، يعنى: ”قيامت و حشرڭ ايشى و ياپيلماسى گوزينى قپايوب، همان آچمق قدردر؛ بلكه داها ياقيندر.“ دير

هم {مَا خَلْقُكُمْ وَلاَ بَعْثُكُمْ اِلاَّ كَنَفْسٍ وَاحِدَةٍ} آيتيله، يعنى: ”أى إنسانلر!. سزڭ ايجاد و إحياڭز و حشر و نشريڭز، بر تك نفسڭ إحياسى گبى قولايدر. قدرتمه آغير گلمز“ مئالنده بولونان شو اوچ آيتڭ سرّيله، عين أمر ايله، عين قولايلقله بتون إنس و جنلرى و حيوانى و روحانى و مَلكلرى حشرِ أكبرڭ ميداننه و ميزانِ أعظمڭ اوڭنه گتيرر. بر ايش بر ايشه مانع اولماز. اوچنجى و دردنجيدن تا اون اوچنجى سرّه قدر، آرزومه مخالف اولارق باشقه وقته تعليق ايديلدى