شعاعلر | اون برنجى شعاع | 414
(360-469)

أوت ناصلكه طوقوزنجى سوزده، بو كلمه ايكى آرقداشيله بتون عباداتڭ فهرسته‌سى اولان نمازڭ چكردكلرى و خلاصه‌لرى و ايچنده و تسبيحاتنده تكرار ايله نمازڭ معناسنى تقويه ايچون ”سبحان اﷲ“ ”الحمد ِﷲ“ ”اﷲ أكبر“ اوچ معظّم حقيقتلره و إنسانڭ كائناتده گورديگى مدارِ حيرت، مدارِ شكران و مدارِ عظمت و كبريا، عجيب و گوزل و بيوك، پك چوق فوق العاده شيلردن آلديغى حيرت و لذّت و هيبتدن نشئت ايدن سؤاللرينه پك قوّتلى جواب ويرديگى گبى، اون آلتنجى سوزڭ آخرنده ايضاح ايديلن شو: ناصل بر نفر، بايرامده بر مشير ايله برابر حضورِ پادشاهه گيرر؛ سائر وقتده، ضابطنڭ مقاميله اونى طانير. عينًا اويله ده؛ هر آدم حجّده بر درجه وليلر گبى جنابِ حقّى ”ربّ الأرض و ربّ العالمين“ عنوانى ايله طانيمغه باشلار. و او كبريا مرتبه‌لرى قلبنه آچيلدقجه، روحنى إستيلا ايدن مكرّر و حرارتلى حيرت سؤاللرينه ينه ”اﷲ أكبر“ تكراريله عمومنه جواب ويرديگى مِثللو؛ اون اوچنجى لمعه‌نڭ آخرنده ايضاحى بولونان كه، شيطانلرڭ أڭ أهمّيتلى دسيسه‌لرينى كوكيله كسوب جوابِ قطعى ويرن ينه ”اﷲ أكبر“ اولديغى گبى؛ بزم آخرت حقّنده‌كى سؤالمزه ده قيصه فقط قوّتلى جواب ويرديگى مِثللو، ”الحمد ِﷲ“ جمله‌سى دخى حشرى إخطار ايدوب ايستر. بزه دير: ”معنام آخرتسز اولماز. چونكه، أزلدن أبده قدر هر كيمدن و هر كيمه قارشى بتون حمد و شكر اوڭا مخصوصدر، إفاده ايتديگمدن، بتون نعمتلرڭ باشى و نعمتلرى حقيقى نعمت ياپان و بتون ذى‌شعورى عدمڭ حدسز مصيبتلرندن قورتاران، يالڭز سعادتِ أبديه اولابيلير. و بنم او كلّى معنامه مقابله ايدر


سس يوق