رسالۀِ النوردهكى بتون ميزانلر و موازنهلر، ايمانڭ سعادتِ دنيويهيه و اُخرويهيه مدار ميوهلرينى بيان ايدرلر. و او كلّى و بيوك ميوهلر، بو دنياده گوستردكلرى سعادتِ حياتيه و لذّتِ عمر جهتيله هر مؤمنڭ ايمانى اوڭا بر سعادتِ أبديهيى قزانديرهجق.. بلكه سنبل ويرهجك و او صورتده إنكشاف ايدهجك دييه خبر ويررلر. و او كلّى و پك چوق ميوهلرندن بش ميوهسى، ميوۀِ معراج اولارق اوتوز برنجى سوزڭ آخرنده و بش ميوهسى يگرمى دردنجى سوزڭ بشنجى دالنده نمونه اولارق يازيلمش. أركانِ ايمانيهنڭ هر برينڭ آيرى آيرى پك چوق بلكه حدسز ميوهلرى اولديغى گبى، مجموعنڭ بردن چوق ميوهلرندن بر ميوهسى، قوجه جنّت و برى ده سعادتِ أبديه و برى ده بلكه أڭ طاتليسى ده رؤيتِ إلٰهيهدر دييه، باشده ديمشدك. و اوتوز ايكنجى سوزڭ آخرندهكى موازنهده، ايمانڭ سعادتِ داريْنه مدار بر قسم ثمرهلرى گوزل ايضاح ايديلمش. ايمانِ بِالقدر ركننڭ قيمتدار ميوهلرى بو دنياده بولونديغنه بر دليلى، عموم لساننده {مَنْ اٰمَنَ بِالْقَدَرِ اَمِنَ مِنَ الْكَدَرِ} ضربِ مَثل اولمشدر. يعنى، ”قدره ايمان ايدن، غملردن قورتولور.“ رسالۀِ قدرڭ آخرنده گوزل بر تمثيل ايله، ايكى آدمڭ شاهانه بر سرايڭ باغچهسنه گيرمهسيله، بر كلّى ميوهسى بيان ايديلمش. حتّى بن كندى حياتمده بيڭلر تجربهلرمله گوردم و بيلدم كه؛ قدره ايمان اولمازسه حياتِ دنيويه سعادتى محو اولور. أليم مصيبتلرده، نه وقت قدره ايمان جهتنه باقاردم؛ مصيبت غايت خفيفلشييور گورويوردم. و قدره ايمان ايتمهين ناصل ياشايهبيلير دييه حيرت ايدردم