شعاعلر | اون اوچنجى شعاع | 496
(489-558)

مادام قرآن بر خطبۀِ أزليه‌در، نوعِ بشرڭ عموم طبقاتيله و أهلِ عبادتڭ بتون طائفه‌لريله قونوشور؛ ألبته اونلره گوره متعدّد معنالرى و كلّى معناسنڭ چوق مرتبه‌لرى بولونه‌جق. بعض مفسّرلر، يالڭز أڭ عمومى ويا أڭ صريح ويا واجب ويا بر سنّتِ مؤكّده‌يى إفاده ايدن معنايى ترجيح ايدر. مثلا بو آيتده {وَمِنَ الَّيْلِ فَسَبِّحْهُ} دن أهمّيتلى بر سنّت اولان ايكى ركعت تهجّد نمازينى و {اِدْبَارَ النُّجُومِ} دن، بر سنّتِ مؤكّده اولان صباح فجر سنّتنى ذكر ايتمش. يوقسه أوّلكى معنانڭ داها چوق أفرادى وار. قارداشم، سنڭله قونوشمق كسيلمه‌مش


عزيز، صدّيق قارداشلرم


شيمدى ظهر نمازينى قيلدم، تسبيحات ايچنده سز خاطريمه گلديڭز كه؛ هر برى هم كندينى، هم خانه‌سنده‌كى أقرباسنى دوشونمكله محزون اولور. بردن قلبه گلدى كه: مادام أسكى زمانلرده آخرتنى دنياسنه ترجيح ايدنلر، حياتِ إجتماعيه‌نڭ گناهلرندن قورتولمق و آخرتنه خالصانه چاليشمق نيّتيله مغاره‌لرده، چلّه‌خانه‌لرده رياضت ايله حياتلرينى گچيرنلر بو زمانده اولسيديلر، رسالۀِ نور شاكردلرى اولاجقديلر. ألبته شيمدى بو شرائط آلتنده بونلر، اونلردن اون درجه داها زياده محتاجدر و اون درجه فضله فضيلت قزانييورلر و اون درجه داها راحتدرلر

سس يوق