ايكنجى ظرافتى: بن بر پوصله مدّعىعمومه مديرله گوندرمشدم، ايچنده ديمشدم: ”بن تجريددهيم، كيمسه ايله گوروشهمييورم، گوروشسهم ده بو شهرده كيمسهيى طانيمييورم. بورانڭ بلديهسى بريسيله إلى آخر...“ صوڭره مدّعىعمومى ديمش: ”او تجريدده مى؟“ مدير ديمش: ”يوق.“ ايكيسى بڭا إعتراض ايتمشلر. عين گون، ياريم مجذوب و ياريم أقربا برى ياريم دقيقه بنم ايله گوروشمسى يوزندن اويله بر وضعيت گوستريلدى كه، هيچ بر تجريدده اولمامش. بڭا إعتراضلرى يوزلرينه چارپدى
اوچنجيسى: قومشودهكى هايلاز گنجلرڭ قپوده گورولتيلرى آقشام ياتسو اورتهسنده بڭا ضرر ايدردى، فقط آز ايدى. او قپويى ده عين گون بر بهانه ايله قپاتديلر. هم فنا قوقو منزلمده زيادهلشدى، هم او هايلازلرڭ قپومه ياقين گورولتيلرى زياده بڭا ضرر ويردى. بن ده ينه: ”قپولرى قپانسين، نهدن بويله ياپييورلر؟“ ديدم. عين صباح او حادثه اولدى
قارداشلرم!
يڭى حروفله يازديغڭز ايكى مسئله، جدًّا تأثيرينى گوستردى. برنجى، ايكنجى، اوچنجى مسئلهلرى ده يازيلسه چوق ايى اولور. فقط خسرو و طاهرى گبى قلملرى قرآنه و قرآن خطّنه مخصوص و مأمور اولمالرندن بڭا أنديشه ويرر. باشقهلر يازسهلر داها مناسبدر