شعاعلر | اون اوچنجى شعاع | 546
(489-558)
بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ

عزيز، صدّيق قارداشلرم


ايكى اوچ قارداشلريمز شويله گوزل بر تسلّى كنديلرينه بولمشلر. دييورلر كه:


”بو حپسده بر قسم يڭى قارداشلريمز، بر ايكى ساعت غيرِ مشروع بر حركت يوزندن، بر ايكى بلكه اون سنه بو مصيبت ايچنده صبر و تحمّل ايدييورلر. حتّى بر قسمى شكر ايده‌رك باشقه گناهلردن قورتولدق ديدكلرى حالده؛ بز رسالۀِ نور واسطه‌سيله أڭ مشروع بر حركت و خدمتِ ايمانيه يوزندن آلتى يدى آى خيرلى بر صيقنتيدن نه‌دن شكوا ايدييورز؟“ دييورلر. بن ده بيڭ بارك اﷲ اونلره ديرم. أوت بش اون سنه هم ايماننى، هم باشقه‌لرڭ ايمانلرينى قورتارمق نيّتيله ذوقلى، طاتلى، خيرلى، قدسى بر خدمت و يوكسك بر عبوديتِ فكريه يوزندن بش اون آى زحمت چكمك، مدارِ شكر و إفتخاردر. بر حديثده فرمان ايتمش كه: ”بر تك آدم سنڭله هدايته گلسه، صحرا طولوسى قيرمزى قويون، كچيلردن داها خيرليدر.“ ايشته بوراده، محكمه‌ده و آنقره‌ده، سزلرڭ يازيلريڭز و خدمتلريڭز واسطه‌سيله نه قدر إنسانلر ايمانلرينى دهشتلى شبهه‌لردن قورتارديغنى و قورتاره‌جغنى دوشونڭز، صبر ايچنده كمالِ رضا ايله شكر ايديڭز


أگر آنقره‌ده حاكم اولان خلق پارتيسى، اورايه گيدن رسالۀِ نورڭ قوّتلى كتابلرينه قارشى عناد ايتسه و مصالحه نيّتيله حمايه‌سنه چاليشمازسه، بزم أڭ راحت يريمز حپسدر و ملحدلر، بولشويزمى زندقه ايله برلشديرديگنه علامتدر و حكومت اونلرى ديڭله‌مگه مجبور اولور. او زمان رسالۀِ نور چكيلير، توقّف ايدر، مادّى و معنوى مصيبتلر هجومه باشلارلر


سس يوق