شعاعلر | اون اوچنجى شعاع | 549
(489-558)
بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ

عزيز، صدّيق قارداشلرم!

{اَلْخَيْرُ فِىمَا اخْتَارَهُ اﷲُ} سرّيله، بو مسئله‌مزڭ تأخيرى خيردر. چونكه بتون مكتبلرده و دائره‌لرده و خلقده، او ئولمش دهشتلى آدمڭ محبّتى تلقين ايديلييور. بو حال ايسه، عالمِ إسلامه و إستقباله پك أليم و آجى بر تأثيرى اولاجقدى. شيمدى إختياريمزڭ خارجنده اونڭ ماهيتى نه اولديغنى، أڭ باشده و أڭ زياده علاقه‌دار و أڭ صوڭ اوندن واز گچه‌جك آدملرڭ أللرينه قطعى حجّتلر ايله گوسترن و إثبات ايدن رسالۀِ نور گچمه‌سى، كمالِ مراق و دقّتله اوقونماسى اويله بر حادثه‌در كه؛ بزلر گبى بيڭلر آدم حپسه گيرسه، حتّى إعدام اولسه‌لر، دينِ إسلام جهتيله ينه اوجوزدر. هيچ اولمازسه كفرِ مطلقدن و إرتداددن أڭ متمرّدلرى بر درجه قورتارير، مشكوك بر كفره چيقارير، مغرورانه و جرئتكارانه تجاوزلرينى تعديل ايدر.


محكمه‌ده صوڭ سوز اولارق يوزلرينه سويله‌ديگم بو جمله: ”ميليونلر قهرمان باشلار فدا اولدقلرى بر قدسى حقيقته، باشمز دخى فدا اولسون“ ايله، بزم نهايته قدر ثبات ايده‌جگمزى دعوا ايتمشز. بو دعوادن واز گچيلمز. ايچڭزده واز گچه‌جك يوق اُميد ايدييورم. مادام شيمدى‌يه قدر صبر ايتديڭز، ”داها قسمتمز و وظيفه‌مز بيتمدى“ دييه تحمّل و صبر ايديڭز. هر حالده ”ميوه“ده‌كى قطعى حجّتلر ايله قابلِ إنكار اولميان إعدامِ أبدى و نهايتسز حپسِ منفرد مسلگنى مدافعه ايتمك ايچون رسالۀِ نوره قارشى عنودانه حركت ايديلميه‌جك، بلكه مصالحه ويا متاركه چاره‌سى آرانيلاجق. {اَلصَّبْرُ مِفْتَاحُ الْفَرَجِ وَالسُّرُورِ}

سس يوق