شعاعلر | اون دردنجى شعاع | 575
(559-861)

صوڭره بعض ذاتلر، آخر زمان حادثاتنى خبر ويرن متشابه حديثلرى سؤال ايتمك مناسبتيله، او أسكى رساله‌نڭ أصلنى تنظيم ايتدم. رسالۀِ نورڭ بشنجى شعاعى نامنى آلدى. رسالۀِ نورڭ نومرولرى، تأليف ترتيبيله دگل. مثلا، اوتوز اوچنجى مكتوب، برنجى مكتوبدن داها أوّل تأليف ايديلمش و بو بشنجى شعاعڭ أصلى و رسالۀِ نورڭ بر قسم أجزالرى، رسالۀِ نوردن أوّل تأليف ايديلمش.


هر نه ايسه... بو مقامده بر مدّعى‌عمومى‌نڭ، مصطفى كماله دوستلغى تعصّبيله، قانونسز و لزومسز و ياڭليش إعتراض و سؤاللرى بنى بو صدد خارجى گبى ايضاحاتى ويرمگه مجبور أيلدى. بن اونڭ، عدليه قانونى نامنه تمامًا شخصى و قانونسز بر سوزينى مثال اولارق بيان ايدييورم.


ديدى: ”بشنجى شعاعده سن هيچ قلبًا ندامت ايتمدڭ مى كه، اونى راقيدن و شرابدن صو طولومبه‌سى گبى تعبيرلرله تزييف ايتمشسڭ؟“ بن اونڭ بتون بتون معناسز و ياڭليش و دوستلق تعصّبنه مقابل ديرم: قهرمان اوردونڭ ظفرى و شرفى اوڭا ويريلمز، يالڭز اونڭ بر حصّه‌سى اولابيلير. ناصلكه اوردونڭ غنيمتى، ماللرى، أرزاقلرى بر قوماندانه ويريلسه ظلمدر، دهشتلى بر حقسزلقدر. أوت ناصل او إنصافسز، او چوق قصورلى آدمى سومه‌مكله بنى إتهام ايتدى، عادتا وطن خائنى ياپدى. بن ده اونى، اوردويى سومه‌مكله إتهام ايدييورم. چونكه بتون شرفى و معنوى غنيمتى او دوستنه ويروب، اوردويى شرفسز بيراقييور. حقيقت ايسه، مثبت شيلر، حسنه‌لر، اييلكلر جماعته، اوردويه توزيع ايديلير و منفيلر و تخريبات و قصورلر باشه ويريلير. چونكه بر شيئڭ وجودى، بتون شرائطڭ و أركاننڭ وجودى ايله اولور كه؛ قوماندان يالڭز بر شرطدر. و او شيئڭ عدمى و بوزولماسى ايسه، بر شرطڭ عدمى ايله و بر ركنڭ بوزولماسى ايله اولور، محو اولور، بوزولور. او فنالق باشه و رئيسه ويريله‌بيلير. اييلكلر و حسنه‌لر، أكثريتله مثبت و وجوديدر. باشلر صاحب چيقامازلر. فنالقلر و قصورلر، عدميدر و تخريبيدر. رئيسلر مسئول اولورلر. حق و حقيقت بويله ايكن ناصلكه بر عشيرت فتوحات ياپسه ” آفرين حسن آغا“، مغلوب اولسه ”عشيرته توه“ دييه عشيرت تزييف ايديلسه، بتون بتون حقيقتڭ عكسنه حكم ايديلير. عينًا اويله ده؛ بنى إتهام ايدن او مدّعى بتون بتون حق و حقيقتڭ عكسنه بر خطاسيله، گويا عدليه نامنه حكم ايتدى

سس يوق