شعاعلر | اون دردنجى شعاع | 578
(559-861)

بشنجى أساس: رسالۀِ نور شاكردلرينڭ، ممكن اولديغى قدر، سياسته و إداره ايشنه و حكومتڭ إجراآتنه قاريشمه‌مق بر دستورِ أساسيلريدر. چونكه خالصانه خدمتِ قرآنيه، اونلره هر شيئه بدل كافى گلييور


هم شيمدى حكم ايدن اويله قوّتلى جريانلر ايچنده سياسته گيرنلردن هيچ بر كيمسه، إستقلاليتنى و إخلاصنى محافظه ايده‌مز. هر حالده بر جريان اونڭ حركتنى كندى حسابنه آلاجق، دنيوى مقصدينه آلَت ايده‌جك، او خدمتڭ قدسيتنى بوزاجق. هم مادّى مبارزه‌ده شو عصرڭ بر دستورى اولان أشدِّ ظلم و أشدِّ إستبداد ايله، برينڭ خطاسيله اونڭ معصوم چوق طرفدارلرينى أزمك لازم گله‌جك. يوقسه، مغلوب دوشه‌جك. هم دنيا ايچون ديننى بيراقان ويا آلَت ايدنلرڭ نظرلرنده، قرآنڭ هيچ بر شيئه آلَت اولميان قدسى حقيقتلرى بر پروپاغندۀِ سياستده آلَت اولمش توهّم ايديله‌جك. هم ملّتڭ هر طبقه‌سى؛ موافقى و مخالفى، مأمورى و عاميسنڭ او حقيقتلرده حصّه‌لرى وار و اونلره محتاجدرلر. رسالۀِ نور شاكردلرى، تام بى‌طرفانه قالمق ايچون سياستى و مادّى مبارزه‌يى تام بيراقمق و هيچ قاريشمه‌مق لازم گلمش


آلتنجى أساس: بو مسئله‌ده بنم شخصمڭ ويا بعض قارداشلريمڭ قصوريله رسالۀِ نوره هجوم ايديلمز. او طوغريدن طوغرى‌يه قرآنه باغلانمش و قرآن دخى عرشِ أعظمله باغليدر. كيمڭ حدّى وار، ألنى اورايه اوزاتسين و او قوّتلى ايپلرى چوزسون. هم بو مملكته مادّى و معنوى بركتى و فوق العاده خدمتى، اوتوز اوچ آياتِ قرآنيه‌نڭ إشاراتيله و إمامِ على رضى اﷲ عنهڭ اوچ كرامتِ غيبيه‌سى ايله و غوثِ أعظمڭ (ق‌س) قطعى إخباريله تحقّق ايتمش اولان رسالۀِ نور؛ بزم عادى و شخصى قصورلريمزله مسئول اولماز و اولاماز و اولماملى. يوقسه بو مملكته هم مادّى، هم معنوى تلافى ايديلميه‌جك درجه‌ده ضرر اولاجق

سس يوق