شعاعلر | اون دردنجى شعاع | 592
(559-861)

بشنجيسى: بنم و رسالۀِ نورڭ مسلگنڭ أساسى و اوتوز سنه‌دن بَرى بر دستورِ حياتم اولان شفقت إعتباريله؛ بر معصومه ضرر گلمه‌مك ايچون، بڭا ظلم ايدن جانيلره دگل ايليشمك، بلكه بددعا ايله ده مقابله ايده‌مييورم. حتّى أڭ شدّتلى بر غرض ايله بڭا ظلم ايدن بعض فاسق بلكه دينسز ظالملره حدّت ايتديگم حالده، دگل مادّى بلكه بددعا ايله ده مقابله‌دن بنى او شفقت منع ايدييور. چونكه او ظالم غدّارڭ، يا پدر و والده‌سى گبى إختيار بيچاره‌لره ويا أولادى گبى معصوملره مادّى ضرر گلمه‌مك ايچون، او درت بش معصوملرڭ خاطرينه بناءً او ظالم غدّاره ايليشمييورم. بعضًا ده حقّمى حلال ايدييورم. ايشته بو سرِّ شفقت ايچوندر كه؛ إداره و آسايشه قطعيًا ايليشمديگم گبى، بتون آرقداشلريمه او درجه توصيه ايتمشم كه، اوچ ولايتڭ إنصافلى ضابطه‌لرينڭ بر قسمى إعتراف ايتمشلر كه: ”بو نور شاكردلرى معنوى بر ضابطه‌در؛ إداره و آسايشى محافظه ايدييورلر.“ ديدكلرى و بو حقيقته بيڭلر شاهد و يگرمى سنه حياتيله تصديقلرى و بيڭلر شاكردلرڭ ده ضابطه‌جه هيچ بر وقوعات قيد ايتمه‌ملرى ايله تأييد ايتدكلرى حالده، او بيچاره آدمڭ إختلالجى و إنصافسز بر قوميته‌جى گبى منزلنى باصمق و إنصافسز آدملر اوڭا إهانت ايتمك و منزلنده بر شى بولامامقله برابر، يوز جنايتى بولونان بر آدم گبى حتّى غايت قيمتدار و آنتيقه و معجزه‌لى قرآننى و باشنده‌كى لوحه‌لرينى أوراقِ مضرّه گبى طوپلامق، عجبا هانگى قانون مساعده ايدر؟ بويله آسايشه حسنِ أخلاق ايله خدمت ايدن ديندار بيڭلر ذاتلرى، أوهام يوزندن إداره و آسايش عليهنه زورله سَوق ايتمك، هانگى مصلحت ايجابيدر


سس يوق