ج - قرآنده {تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ} آيتنده: ”جهنّم أهلِ كفره اويله حدّت ايدر كه، پارچه‌لانمق درجه‌سنه گلير.“ معناسنده اولديغى طرزنده، تشبيه صورتنده نورلره هجوم خطاسيله زمين حدّت ايدر و هوا آغلار و قيش قيزار. يعنى أمرِ إلٰهى ايله او مخلوقلر وظيفه‌لرى ايچنده قوّت و قدرتِ ربّانيه‌نڭ تجلّيسنه مظهر اولوب غضبِ إلٰهى‌يى گوستررلر. بشرى ايقاظ ايچون تيتره‌ر، آغلار ديمكدر

٨٧. هم تفاخره مَيلنى گوسترر، كندينى مجدّد بيلير

ج - إدّعاجينڭ: تفاخره مَيلى وار، كندينى مقام صاحبى بيلير ديمه‌سنه جواب

أوّلاً: بن آلِ بيتدن صاييله‌بيليرم ديمكدن مقصدم، {وَ عَلٰى اٰلِهِ} دعاسنده داخل اولمق ايچون بر رجادر

ثانيًا: نفسِ أمّاره‌مى تبرئه ايتمه‌م. هر فنالغه مَيلى اولابيلير. فقط او نفسڭ قرق سنه بلاسنى چكن و اوتوز بش سنه‌دن بَرى اونڭ شرلرندن و هوسلرندن چكيلمگه چاليشان و أعمالده بتون قوّتنى إخلاصده گورن و او حالنى ياقين دوستلرى مشاهده ايدن و نورڭ أجزالرى و اونڭ مستنكفانه و مستغنيانه خلقڭ حرمتندن و مدحلرندن چكيلمه‌سى، اونڭ محويتكارانه مشربنه شهادت ايدن بر آدمى بو إتهام ايله مسئول ايتمك، پك إنصافسزجه بر خطادر

هم سعيد: نورلر بر صدقۀِ مقبوله گبى بلالرڭ دفعنه بر وسيله‌در دييوب محتاجلرى نورلره تشويق ايچون بعض فوق العاده إحساناتِ إلٰهيه‌يى بر نوع كرامتِ نوريه و بر لمعۀِ معجزۀِ قرآنيه‌يى، حقيقتلرينڭ بر تفسيرى اولان نورلره إنعكاس ايتمش ديمه‌سنڭ و إظهار ايتمه‌سنڭ سببى ايسه: بو ملّت و وطنه تام بر خدمتِ ايمانيه ياپمق ايچون، او إكراماتِ إلٰهيه‌يى بعضًا يازار، تا نورلره إعتماد و حجّتلرينه قناعت گلسين. يوقسه بو قدر إنصافسز معارضلره و أوهاملى مأمورلره قارشى؛ ضعيف، فقير و غريب بيچاره بو قدسى خدمتِ ملّيه و وطنيه‌يى ياپامازدى. بيڭ دره‌دن صو طوپلايان و حبّه‌يى قبّه‌لر ياپان إدّعاجى گبيلر مانع اولوردى. نورلرڭ مقبوليتنه إمضا باصان و شهادت ايدن بيڭه ياقين إشاراتِ غيبيه و أمارات و واقعاتى، سكّۀِ غيبيه مجموعه‌سى دليللر ايله إثبات ايتمش. بيڭ اينجه ايپلر طوپلانسه قوپماز بر خلاط اولور