عزيز، صدّيق قارداشلرم و حپس آرقداشلرم
أوّلا: صورةً گوروشمديگمزدن مراق ايتمهيڭز. بزلر معنًا هر زمان گوروشويورز. بنم أهمّيتسز شخصمه بدل، نوردن ألڭزه گچن هانگى رسالهيى اوقوسهڭز ويا ديڭلهسهڭز، بنم عادى شخصم يرينه قرآنڭ بر خادمى حيثيتيله بنى او رساله ايچريسنده گوروب صحبت ايدرسڭز. ذاتًا بن ده سزڭله بتون دعالرمده و يازيلريڭزده و علاقهڭزده خيالمده گوروشويورم و بر دائرهده برابر بولونمامزدن هر وقت گوروشويورز گبيدر.
ثانيًا: بو يڭى مدرسۀِ يوسفيهدهكى رسالۀِ نورڭ يڭى طلبهلرينه ديرز: قوّتلى حجّتلرله حتّى أهلِ وقوفى ده تسليمه مجبور ايدن إشاراتِ قرآنيه ايله نورڭ صادق شاكردلرى ايمان ايله قبره گيرهجكلر. هم شركتِ معنويۀِ نوريهنڭ فيضيله هر بر شاكرد درجهسنه گوره عموم قارداشلرينڭ معنوى قزانجلرينه و دعالرينه حصّهدار اولور. گويا عادتا بيڭلر ديل ايله إستغفار ايدر، عبادت ايدر. بو ايكى فائده و نتيجه، بو عجيب زمانده بتون زحمتلرى، صيقنتيلرى هيچه اينديرر؛ پك چوق اوجوز اولارق او ايكى قيمتدار كارلرى صادق مشتريلرينه ويرر