شعاعلر | اون دردنجى شعاع | 739
(559-861)

أى حپس آرقداشلرم و دين قارداشلرم


سزه هم دنيا عذابندن، هم آخرت عذابندن قورتاره‌جق بر حقيقتى بيان ايتمك، قلبمه إخطار ايديلدى. او ده شودر


مثلا، بريسى بريسنڭ قارداشنى ويا أقرباسنى ئولديرمش. بر دقيقه او حدّت يوزندن ميليونلر دقيقه هم قلبى صيقنتى، هم حپس عذابنى چكر. و مقتولڭ أقرباسى دخى إنتقام أنديشه‌سيله و قارشيسنده دشمننى دوشونمه‌سيله، حياتنڭ لذّتنى و عمرينڭ ذوقنى قاچيرر. هم قورقو، هم حدّت عذابنى چكييور. بونڭ تك بر چاره‌سى وار: او ده، قرآنڭ أمر ايتديگى و حق و حقيقت و مصلحت و إنسانيت و إسلاميت إقتضا و تشويق ايتدكلرى اولان باريشمق و مصالحه ايتمكدر. أوت، حقيقت و مصلحت صلحدر. چونكه أجل بردر، دگيشمز. او مقتول، هر حالده أجل گلديگندن داها دنياده قالميه‌جقدى. او قاتل ايسه، او قضاءِ إلٰهيه‌يه واسطه اولمش. أگر باريشمق اولمازسه، ايكى طرف ده دائما قورقو و إنتقام عذابنى چكرلر. اونڭ ايچوندر كه، ”اوچ گوندن فضله بر مؤمن ديگر بر مؤمنه كوسمه‌مك“ إسلاميت أمر ايدييور


سس يوق